Case (2015)

Serie

Veertienjarigen die al volop bezig zijn met seks en drugs, het moet een schrikbeeld zijn voor iedere ouder. In de IJslandse serie Case wordt een heel netwerk blootgelegd van jonge meisjes die worden uitgebuit. In het begin vinden de meiden het nog wel interessant en spannend, maar als ze eenmaal in het web geraken van een loverboy moeten ze steeds vaker dingen doen die ze niet willen. Uit schaamte vertellen ze er uiteraard niets over en hun ouders hebben geen idee wat hun dochter doormaakt. In Case komen er wél verhalen aan de oppervlakte. Maar dat gebeurt pas nadat één van de meisjes zelfmoord heeft gepleegd.

Onorthodoxe methoden

Waarom heeft Lára een einde gemaakt aan haar leven? Haar pleegouders hebben geen idee. De politie is in eerste instantie snel klaar met het onderzoek, want er zijn weliswaar verdachte omstandigheden maar het blijft zelfmoord. Zowel de pleegouders als de biologische ouders van het meisje laten het er echter niet bij zitten. Zij willen een verklaring en laten, ieder voor zich, advocaten onderzoek doen. Met name Logi Traustason vindt met zijn onorthodoxe methoden sporen dat Lára waarschijnlijk onder grote druk stond. Op internet duikt een naaktfoto van haar op, op haar balletschool heerst een streng regime, haar biologische ouders verwaarloosden haar en haar pleegvader heeft iets te verbergen.

Al snel blijkt Lára niet het enige meisje te zijn waarvan naaktfoto’s circuleren. Haar oudere zus Hanna is zelfs zo diep gezonken dat ze verslaafd is aan harddrugs. Als er steeds meer feiten boven tafel komen bijt ook rechercheur Gabriela zich vast in de gebeurtenissen. Aangezien de zaak officieel is gesloten mag ze eigenlijk geen onderzoek doen, maar als zich een heel netwerk van uitbuiting openbaart, gaat ook de politie zich er uiteraard weer mee bemoeien. De speurtocht richt zich op de ontmaskering van één man, die voortdurend betaalde opdrachten verstrekt om jonge meisjes naakt te fotograferen en seksueel te misbruiken.

Voorgeschiedenis

Case telt negen afleveringen, maar desondanks blijft het een beetje vaag wat de hoofdpersonages nu precies drijft om in deze zaak tot het uiterste te gaan. Dat geldt voor rechercheur Gabriela, maar met name voor advocaat Logi. Hij is weliswaar goed is in zijn werk, maar ook een dronkaard die de grenzen van het toelaatbare passeert. Wat blijkt: het personage Logi heeft een voorgeschiedenis in de serie Réttur. Daarin stond het advocatenkantoor centraal dat Logi runde met partner Brynhildur. Het is me niet helemaal duidelijk of Case nu het derde seizoen betreft van Réttur of een op zichzelf staande miniserie. Waarschijnlijk kun je Logi beter plaatsen als je de eerste serie al hebt gezien. Maar die staat niet op Netflix.

Zonder die voorkennis duurde het bij mij even voordat ik echt lekker in het verhaal zat. De diverse sporen die Logi volgt, zorgen er echter voor dat je als kijker een boeiende puzzel krijgt voorgeschoteld. Het einde viel me dan weer een beetje tegen. Hoewel Case zowel filmisch als qua verhaal vrij realistisch is, gebeuren er tegen het slot een aantal dingen die ik minder geloofwaardig vond. En wat mij betreft duurt de miniserie net een aflevering te lang. Na de clou was het verhaal voor mij wel klaar, maar volgt er toch nog een extra ontknoping.

Geen uitschieter

Uit bovenstaande blijkt dat ik een beetje gemengde gevoelens heb overgehouden. Case is absoluut geen slechte serie en ik heb me zeker wel vermaakt. In vergelijking met soortgelijke crimeseries is dit echter geen uitschieter. Brot en Trapped, ook beide van IJslandse makelij, vond ik bijvoorbeeld beter. Leuk weetje wellicht is dat Nína Dögg Filippusdóttir in alle drie de series een rol speelt. De hoofdrolspeelster van Brot komt in Case voorbij als Soffía, de biologische moeder van Lára.