Dirty John seizoen 2 (2020)
Serie
Om met de deur in huis te vallen: de titel Dirty John seizoen 2 is slechts een marketing-dingetje. In dit vervolg komt helemaal geen Dirty John voor, hooguit een Dirty Dan. Alexandra Cunningham, bedenker en scenarioschrijver van deze serie, lift met een compleet ander verhaal mee op de naamsbekendheid die is opgebouwd met het in 2019 gelanceerde verhaal rondom meesterbedrieger John Meehan. Ook Dirty John: The Betty Broderick Story betreft een dramatisch waargebeurd verhaal waarin bedrog centraal staat, maar daarmee houdt ook iedere vergelijking op. Is dat erg? Op zich natuurlijk niet. Ook ik ben voornamelijk gaan kijken vanwege de titel Dirty John seizoen 2; wat dat betreft is de opzet geslaagd.
Vechtscheiding
In dit tweede seizoen staat het verhaal over Betty Broderick centraal. Zij haalde in 1989 het nieuws door haar ex-man Dan en zijn nieuwe vrouw Linda te vermoorden. Aan deze gebeurtenis ging een jarenlange juridische strijd vooraf en is daarmee hét schoolvoorbeeld van een vechtscheiding. Centraal daarbij stonden de voogdij over de vier kinderen en de verdeling van het geld. De twee jonge geliefden begonnen ooit met niets, maar mede dankzij de steun van Betty kon Dan een succesvolle advocatenpraktijk opbouwen. Saillant aan de zaak Broderick vs. Broderick is dat Dan zijn kennis en netwerk zou hebben ingezet om zijn ex-vrouw op allerlei manieren tegen te werken. Met uiteindelijk fatale gevolgen voor hemzelf en zijn nieuwe echtgenote.
Dirty John: The Betty Broderick Story is een reconstructie van het gebeurde. In acht afleveringen zien we de opkomst en ondergang van Betty en Dan, tot aan de rechtszaak waarin Betty terechtstaat voor de dubbele moord. De breuk in hun huwelijk kondigt zich aan als Dan succesvol wordt en met Linda een jonge, knappe, maar onervaren assistente aanstelt. Betty is wantrouwend en jaloers. Naar later blijkt terecht. Na de scheiding ontpopt ze zich meer en meer tot een krankzinnige vrouw, die haar ex voortdurend bedreigt en weinig oog lijkt te hebben voor het welzijn van haar kinderen. Op zijn beurt is Dan van een charmante jongeman getransformeerd in een advocaat die kickt op macht en geld.
Slachtoffer
De rechtszaak over de moorden kon destijds op veel mediabelangstelling rekenen. Dat kwam met name doordat Betty daarin werd neergezet als een slachtoffer van een psychologische machtsstrijd. Door alle tegenwerkingen van Dan en het falende Amerikaanse rechtssysteem, zou Betty veel emotionele schade hebben geleden. Rechtvaardigt dat het plegen van een dubbele moord? Over die vraag zijn diverse boeken vol geschreven en het verhaal is ook al diverse keren verfilmd, onder meer in de serie Law & Order.
Alexandra Cunningham zet de geschiedenis dertig jaar na dato weer in de spotlights. De overeenkomst met Dirty John is dat het opnieuw een verhaal betreft waarin een bedrogen vrouw naar de rand van de afgrond wordt gedreven. Betty is echter een stuk minder onschuldig dan Debra Newell, het slachtoffer van Dirty John. En Dan is weliswaar in meerdere opzichten een bedrieger, zo’n slechterik als John Meehan lijkt hij toch niet te zijn geweest. Ik vond het zelf in ieder geval lastig om partij te kiezen voor één van beiden. Zowel Betty als Dan heeft fouten gemaakt. Let wel: dan heb ik het over de voorgeschiedenis. Wat betreft de moorden is het voor mij overduidelijk: die daad is onvergeeflijk en daarvoor gelden geen excuses.
Saai
Kijken? Mwah. Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze miniserie nogal saai vond. Acht afleveringen waren er ten minste twee te veel. Bovendien kwamen de hoogoplopende emoties die bij deze geschiedenis komen kijken, niet echt op mij over. Het is allemaal wat vlak. En dat ondanks de aanwezigheid van de sterren Amanda Peet en Christian Slater. Slater is op zijn plaats als Dan; hij slaagt erin om zowel de charmante als de bedrieglijke kant van de succesvolle advocaat te laten zien. Met Peet had ik wat meer moeite. Haar vertolking van Betty vond ik hier en daar wat gekunsteld, vooral op de momenten dat ze de krankzinnige kant van haar personage moet laten zien. Maar dat kan ook aan mij liggen, voor mij is ze toch nog steeds vooral het meisje uit Jack & Jill, een komedieserie uit mijn jeugd. Ik had meer verwacht van Dirty John seizoen 2.
Lees ook mijn recensie over Dirty John seizoen 1.
Matige, saaie serie inderdaad. Goed beschreven.