Kadaver (2020)

Film

Een horrorfilm van Noorse makelij, kan dat wat zijn? Dat vroeg ik me af toen ik Kadaver zag passeren in het aanbod van Netflix. Het antwoord is ja én nee. Het begin is redelijk origineel, dus ik zat er al snel lekker in. Op ongeveer de helft – de film duurt net geen anderhalf uur – begon ik mijn aandacht een beetje te verliezen. En aan het einde moest ik concluderen dat de potentie die ik in het begin herkende, helaas niet wordt waargemaakt. Kijken? Tijdverspilling is het zeker niet.

Uitstapje

In Kadaver worden we meegenomen naar een plek waar een kernramp heeft plaatsgevonden. Het leven is hard en saai, met als voornaamste oorzaak een gebrek aan voedsel. Voor Jacob, Leonora en dochter Alice is het een kwestie van overleven en hopen op betere tijden. En dan is er plots de aankondiging van een theatervoorstelling. Mét eten erbij. Het lijkt te mooi om waar te zijn. Leonora heeft wel zin in het uitstapje. Het gezin kan wel wat afleiding gebruiken. En wat hebben ze nu eigenlijk te verliezen? Als kijker voel je aan: heel veel.

Het hotel waarin de theatervoorstelling plaatsvindt, biedt een sprookjesachtige setting. Na een overweldigend diner gaan de gasten op expeditie door het ruime pand om op de hotelkamers aparte voorstellingen te bekijken. Ook Jacob, Leonora en Alice gaan op pad. Al snel blijkt dat er dingen niet in de haak zijn: de voorstellingen zijn vrij bizar en het wordt steeds rustiger in het hotel. De vraag is dan ook of ze het er wel levend vanaf gaan brengen tijdens dit avondje uit.

Klassiek horrorverhaal

Als de film eenmaal op gang is, ontpopt Kadaver zich meer en meer tot een klassiek horrorverhaal waarin mensen elkaar kwijtraken en verdwijnen. Dat is op zich niet erg, maar in deze film is het allemaal net even te voorspelbaar. Bovendien zijn er weinig schrikmomenten, de echte spanning omntbreekt. Daarnaast blijkt er een reden te zijn waarom hoteleigenaar Mathias speciale interesse heeft in met name Alice. Helaas is die waarom-vraag flinterdun, net zoals eigenlijk de rest van het verhaal.

Filmisch zit Kadaver mooi in elkaar. Dat is een compliment aan regisseur Jarand Herdal, die pas begin twintig was toen hij deze film in opdracht van Netflix maakte. Daarnaast is het duidelijk dat hij als schrijver nog stappen te maken heeft. In dat opzicht kun je dit project beschouwen als een leerproces. Het is goed dat jonge regisseurs deze kansen krijgen, maar het is de vraag of je daar als kijker een boodschap aan hebt. Persoonlijk vind ik het leuke achtergrondinformatie, maar het maakt Kadaver niet ineens een betere film. Eindoordeel: een krappe voldoende.