Pálpito seizoen 1 (2022)

Serie

Hoever ga je om het leven van een dierbare te redden? In de Colombiaanse serie Pálpito heeft Camila dringend een donorhart nodig, maar ze is nog lang niet aan de beurt. Haar man Zacarías besluit de wachtlijst te omzeilen door een geschikt hart te kopen in het illegale circuit. Het gaat zelfs zover dat hij samen met de criminelen de ideale donor uitkiest. Probleem is: deze vrouw leeft nog. Er wordt daarom een moord gepleegd om het leven van Camila te redden. Terwijl zij verder kan met haar leven, laat de vermoorde Valeria een echtgenoot en twee kinderen achter. In Pálpito seizoen 1 zien we hoe haar man Simón vastbesloten is om de moord op zijn vrouw op te lossen.

Orgaanhandel

Dat sprake is van illegale orgaanhandel is al snel duidelijk. Het lichaam van Valeria wordt gevonden zonder haar hart. Verder zijn er echter weinig aanwijzingen, dus de moordzaak lijkt onopgelost te blijven. Het toeval wil dat Camila – die denkt dat ze op legale wijze een nieuw hart heeft gekregen – en Simón elkaar een half jaar later ontmoeten tijdens een concert. Hun band wordt hechter als Simón tijdens een foto-expositie van Camila ineens oog in oog staat met een portret van zijn overleden vrouw. De twee krijgen gevoelens voor elkaar, maar Camila begint nattigheid te voelen als Simón vertelt over de dood van zijn vrouw. Zou uitgerekend zij het hart van Valeria hebben gekregen?

Als kijker weten we al snel hoe de vork in de steel zit. Afgezien van de eerste aflevering wordt het daarom nooit echt spannend. Door de ontwikkelingen in het verhaal en alle randzaken daaromheen, had ik persoonlijk meer het gevoel dat ik naar een soap zat te kijken in plaats van naar een thriller. Bij vlagen komt de dramatische kant van het verhaal goed naar voren, bijvoorbeeld op het moment dat Zacarías een verklaring geeft voor zijn handelen. Op andere momenten wordt het al snel te dramatisch gemaakt. Valeria speelde bijvoorbeeld trompet en dat komt terug in vrijwel alle scènes waarin Simón zijn overleden vrouw herinnert. Op een gegeven moment was ik dat wel zat.

Mandarijnen

Nog vervelender zijn de karikatuurachtige personages in bijrollen. De orgaanhandel wordt geleid door een zonderling figuur die als hobby het beschilderen van naakte vrouwen heeft. Zijn adjudant is een opgewonden standje dat voortdurend mandarijnen eet en diens hulpjes zijn dan weer twee eersteklas clowns. Zacarías is de spin doctor van een presidentskandidaat, maar het is volstrekt onduidelijk wat deze Braulio Cárdenas in de politiek te zoeken heeft. Dat deze personages op de lachspieren werken, doet echt afbreuk aan het scenario van Pálpito seizoen 1.

Het verhaal over orgaanhandel heeft namelijk echt wel potentie. Hoever ga je om het leven van een geliefde te redden? Hoe reageer je als je erachter komt dat jouw leven is gered door de moord op een ander? Dat zijn ingewikkelde kwesties. Ze komen wel degelijk aan bod in Pálpito seizoen 1, maar ik vond de uitwerking van het verhaal soms tenenkrommend slecht. Enorm jammer, ook omdat de hoofdrolspelers prima acteurs zijn. Michel Brown (Simón) was voor mij al snel de Zuid-Amerikaanse Mel Gibson en in Ana Lucía Domínguez (Camila) heeft hij een goede tegenspeler. Zij was overigens recent ook te zien in de Netflix-productie ¿Quién mató a Sara?.

Tweede seizoen

Na 14 afleveringen is Pálpito nog niet ten einde. Er is een tweede seizoen gemaakt met nog eens 10 afleveringen, voortbordurend op het verhaal uit het eerste seizoen. Hoewel je het aan de hand van mijn beoordeling niet zou verwachten, ben ik inmiddels ook aan het vervolg begonnen. Ik vind het weliswaar geen heel beste serie, maar er zijn toch elementen waardoor ik nieuwsgierig genoeg ben om verder te kijken.