Queen Of The South seizoen 4 (2019)
Serie
Na drie seizoenen begon de serie Queen Of The South wat mij betreft een beetje te lijken op een hamster die in een molentje rent: wel snelheid, maar weinig vooruitgang. Het eerste deel vond ik erg goed, maar tijdens het kijken van de vervolgseizoenen begon het te vervelen dat hoofdpersoon Teresa Mendoza steeds maar weer wordt achtervolgd door haar vijanden Camila Vargas en generaal Cortez. Dat vonden de makers – waaronder hoofdrolspeelster Alice Braga – blijkbaar ook, want Queen Of The South seizoen 4 is verfrissend.
Nieuwe personages
Goed, de serie is niet helemaal in een nieuw jasje gestoken. Het basisrecept blijft hetzelfde: Teresa probeert met haar kartel een vaste plek te veroveren in de top van de drugswereld en dat gaat gepaard met heel veel geweld. De entree van tal van nieuwe personages maakt echter dat je écht het gevoel hebt naar een nieuwe episode te kijken, in plaats van een eindeloos vervolg. Naast Teresa en haar trouwe adjudant Pote spelen van de oude getrouwen alleen King George, Kelly Anne en Boaz nog een vooraanstaande rol.
Na Phoenix kiest Teresa New Orleans als nieuwe standplaats voor haar activiteiten. Opnieuw moet horeca de dekmantel vormen voor haar activiteiten, maar dat plan houdt niet al te lang stand. De lokale crimineel Marcel Dumas vindt het al snel verdacht dat de eigenaresse van een bar voortdurend wordt vergezeld door twee bodyguards en ook de corrupte rechter Lafayette voelt haarfijn aan dat er iets te halen valt bij de Mexicanen. Tel daarbij op dat Teresa als partner kiest voor de onvoorspelbare Raul ‘El Gordo’ Rodriguez en er is sprake van een nieuw spanningsveld.
Respect
Dit vierde seizoen heeft iets meer diepgang dan het vlakke seizoen 3. In muzikant Eddie vindt Teresa een nieuwe liefde, terwijl ze er ook probeert te zijn voor haar peetzoon Tony. Tegelijkertijd vraag je je af of die kwetsbare kant niet direct haar zwakke plek is. Veel tijd voor haar geliefden heeft Teresa niet, want de omstandigheden vragen om harde beslissingen. Die neemt ze dan ook. Wat ik mooi vindt aan deze serie is dat Teresa niet altijd de meest logische keuzes maakt, maar daarmee wel veel respect afdwingt bij zowel haar volgelingen als haar vijanden.
Van de nieuwe personages konden vooral rechter Lafayette en zijn hulpje Randall mij wel bekoren. Als slechteriken bij jou als kijker het bloed onder je nagels vandaan halen, is dat een goed teken. Met name David Andrews lukt dat als Lafayette. Hij loopt dan ook al heel wat jaren mee – hij was bijvoorbeeld al te zien in A Nightmare on Elm Street en speelde verder in onder meer Apollo 13, Fight Club en Hannibal – al schitterde hij nooit in hoofdrollen. Het scheelt ook dat extreme psychopaten, zoals El Santo in eerdere seizoenen, in dit vierde seizoen achterwege worden gelaten. Daardoor heeft dit deel weer een beetje de rauwheid van het debuutseizoen.
Slappe cliffhanger
Voor een heel goed verhaal ben je bij Queen Of The South aan het verkeerde adres, maar met de ontwikkelingen in dit vierde seizoen blijft het een fijne actieserie met verrassende plotwendingen. Ik ben er in ieder geval nog niet op uitgekeken. Al wekt de wat slappe cliffhanger aan het einde niet direct heel hoge verwachtingen voor seizoen 5. Met James komt toch weer een oud personage voorrijden. Laten we hopen dat het daar bij blijft en dat de makers de weer opgaande lijn van de serie weten vast te houden.
Lees ook mijn recensies over seizoen 1, seizoen 2 en seizoen 3.
Queen Of The South is te zien op Netflix.
Geweldige serie, ik ben erg kieskeurig.