Snowpiercer seizoen 2 (2021)

Serie

En dan is hij daar. De man wiens naam al veel werd genoemd, maar pas in Snowpiercer seizoen 2 daadwerkelijk op het toneel verschijnt: Mr. Wilford. Met de tweede, kleinere ijstrein Big Alice koppelt hij aan bij Snowpiercer. Veel reizigers zien in hem een weldoener, omdat hij hun levens heeft gered van de alles verwoestende nieuwe ijstijd. De kopstukken van Snowpiercer zijn echter minder blij met de komst van Wilford. Van Andre Layton is dat te begrijpen, hij is na een revolutie net verkozen tot de nieuwe leider. Maar ook de afgezette Melanie Cavill zit duidelijk niet te wachten op Wilford. De twee tegenstanders uit seizoen 1 gaan zelfs samenwerken.

Onrust zaaien

Zo krijgt de strijd om de macht een nieuwe dimensie. Vanuit Big Alice probeert Wilford ook de controle over Snowpiercer – de trein die hij zelf heeft laten bouwen – te herwinnen. Hij speelt handig in op de sentimenten onder de reizigers. Door ontrust te zaaien, wordt de roep om zijn leiderschap groter en groter. Hij heeft bovendien een troef in handen waarmee hij Melanie kan chanteren: hij heeft haar dood gewaande dochter Alex onder zijn hoede genomen. Dat niet Melanie maar Layton de touwtjes in handen heeft in Snowpiercer is een tegenvaller voor Wilford, maar tegelijkertijd ziet hij de onervaren nieuwe leider niet echt als een serieuze concurrent.

Wat Wilford meer zorgen baart, is dat het schijnt te sneeuwen. Voor sneeuw is het eigenlijk te koud, dus dat zou erop wijzen dat de aarde opwarmt. En dat betekent weer hoop op een leven buiten de treinen! Melanie is de aangewezen persoon om dit verder te onderzoeken. Ze moet daarvoor wel de trein verlaten en afreizen naar een onderzoeksstation. Voor Wilford dé ideale gelegenheid om van haar af te komen. Tegelijkertijd hoopt hij dat het onderzoek niets oplevert, aangezien bij opwarming van de aarde zijn treinen overbodig worden en hij zijn machtspositie kwijtraakt.

Geniale gek

Zoals uit bovenstaande is af te leiden is Wilford niet de weldoener waarvoor hij in seizoen 1 werd gehouden, maar een ordinaire machtswellusteling. Hij is een soort geniale gek: hij liet weliswaar de ijstreinen bouwen waardoor een klein deel van de mensheid van de ondergang werd gered, maar er zitten bij hem ook aardig wat steekjes los. Een zelfmoordpoging voor zijn ogen ziet hij als een teken van toewijding en hij deinst er niet voor terug om met mensen te experimenteren die kunnen overleven in de vrieskou. De rol van Wilford wordt uitstekend gespeeld door Sean Bean (oa Lord of the Rings, Troy, Silent Hill). Als nieuwkomer weet hij direct zijn stempel te drukken.

In het algemeen vond ik dit tweede seizoen beter dan het eerste deel. In de eerste 10 afleveringen had ik wat moeite met de uitersten, aan de ene kant humor en aan de andere kant horror. Het tweede seizoen – opnieuw 10 afleveringen – is naar mijn smaak serieuzer. De humoristische noot is er nog steeds wel, maar iets subtieler. Voor mij staat de rol van Ruth, het Hoofd Dienstverlening van Snowpiercer, symbool voor die lichte koerswijziging: eerder vond ik dit personager erg over the top, maar in seizoen 2 is Ruth eerder een baken van rust. Iemand die ondanks alle spanningen haar dienstverlenende taken voorop stelt.

Boemeltje

Wat helaas wel zo blijft is dat deze serie wat traag is. Bepaalde scènes zijn langdradig en het verhaal bevat hier en daar overbodige zijpaden. Om in beeldspraak te blijven: de serie Snowpiercer trekt niet als een hogesnelheidstrein aan ons voorbij, maar is een boemeltje dat eenmaal op snelheid weer afremt bij het volgende hoofdstuk/station. Ik vond met name aflevering 6 behoorlijk saai, ondanks het feit dat hierin door middel van flashbacks uit de doeken wordt gedaan waarom Melanie de trein van Wilford stal.

Toch ben ik Snowpiercer meer gaan waarderen. Het verhaal over een ijstrein in een verder vergane wereld blijft fantastisch, net als de manier waarop invulling is gegeven aan dat concept met verschillende sociale klassen. Bovendien gebeurt er verhaaltechnisch iets meer in dit tweede seizoen, met een aantal verrassende cliffhangers. Ook het einde laat zich niet eenvoudig voorspellen en wekt bij mij nieuwsgierigheid op naar het vervolg. Naar het schijnt, mogen we nog minimaal twee extra seizoenen van deze serie verwachten. Ondanks de verbeteringen houd ik het qua beoordeling vooralsnog op 3 sterren. Fijne serie, maar het zou wat mij betreft beter en sneller kunnen.