Sunderland ‘Til I Die seizoen 2 (2020)

Serie

In de voetballoze periode vanwege het coronavirus is het fijn als er op Netflix een documentaire verschijnt zoals Sunderland ‘Til I Die seizoen 2. Het eerste deel verwierf een cultstatus, omdat bij de Engelse club Sunderland AFC in het voetbalseizoen 2017/18 zo’n beetje alles fout ging wat fout kon gaan. Er was bij mensen binnen de club – voornamelijk spelers die negatieve publiciteit vreesden – dan ook weerstand om de documentaire een vervolg te geven. Het tweede seizoen kwam er evengoed. Het is opnieuw een genot om naar te kijken. Met name doordat wederom sprake is van een scenario dat vooraf niet was te voorspellen.

Wanbeleid

Nog even terug naar seizoen 1. Het leek de clubleiding van destijds na degradatie uit de Premier League wel aardig een documentaire te maken. Wat is er immers mooier dan de club op de voet te laten volgen tijdens de route naar een vrijwel zekere promotie of zelfs een kampioenschap? Het liep compleet anders, want Sunderland donderde nog verder omlaag met een nieuwe degradatie. Met name het wanbeleid dat haarfijn in beeld was gebracht, zorgde ervoor dat de gemaakte documentaire een hit werd.

In Sunderland ‘Til I Die seizoen 2 kunnen we de verrichtingen van de club volgen in League One, het derde Engelse profniveau. Er is sprake van nieuw elan met de komst van een nieuwe eigenaar, een nieuwe directeur en een nieuwe manager. Promotie is uiteraard het doel. Dat is Sunderland aan zijn stand verplicht, maar het is ook bittere noodzaak vanwege de financiële huishouding. De nieuwe leiding wordt echter al snel geconfronteerd met dezelfde problemen als hun voorgangers: een enorm begrotingstekort en een lamgeslagen organisatie. Tekenend is de scène waarin de directeur na een presentatie aanstuurt op een dialoog met medewerkers en hij totaal geen reactie krijgt. Au…

Stripboek

Op sportief vlak komt Sunderland echter vrij goed uit de startblokken. Zorgelijk is alleen dat het succes in grote mate afhangt van spits Josh Maja. En laten er nu net contractperikelen zijn met deze speler. Ik zal op deze plek niet te veel verklappen over de afloop van het seizoen. Ik heb juist van de documentaire genoten omdat ik zelf ook niet wist hoe het ging eindigen. Hoogtepunten zijn in ieder geval de ontwikkelingen tijdens de transferperiode in januari en de beslissende wedstrijden, die niet zouden misstaan in een stripboek.

Net als tijdens het eerste seizoen wordt de club gevolgd vanuit verschillende invalshoeken. Waar de spelers niet heel veel voor de camera verschijnen, zijn de eigenaar en de directeur buitengewoon openhartig. Zij maken ons deelgenoot van de problemen van de club en de keuzes die ze maken om het tij te keren. Maar ook de frustratie en de wanhoop van het duo komt haarfijn in beeld. Hetzelfde geldt voor de supporters. Ondanks twee degradaties geniet Sunderland de steun van duizenden trouwe supporters. Zij doen de titel van de documentaire wederom alle eer aan.

Lof

Het blijft vooral grappig dat een gevallen club als Sunderland dankzij een documentaire in de spotlights blijft staan. Kunnen andere clubs dat ook? Zo simpel is het niet. In de eerste plaats verdienen de makers lof voor het feit dat ze de essentie van tien maanden voetbal weten terug te brengen tot een documentaire van ongeveer vijf uur. Maar het succes van Sunderland ‘Til I Die is toch vooral te danken aan de onvoorspelbaarheid van het spel. De euforie, de tragiek en de emoties die loskomen, zijn amper te bedenken. Dat blijkt wel weer uit dit tweede seizoen. Prachtig!