Monster: The Ed Gein Story (2025)

Miniserie

Om eerlijk te zijn had ik voor het bekijken van deze miniserie (8 afleveringen) nog nooit van Ed Gein gehoord. Gezien zijn daden kan ik me voorstellen dat hij centraal staat in dit nieuwe hoofdstuk in de Monster-reeks. Het is een geschiedenis waarvan je je afvraagt hoe het heeft kunnen gebeuren. Bovendien is het een inspiratiebron geweest voor andere moordenaars en diverse horrorfilms. Monster: The Ed Gein Story brengt alle aspecten uitgebreid over het voetlicht – af en toe iets té uitgebreid, wat mij betreft. Wat vooral indruk maakt: de hoofdrol van Charlie Hunnam als Ed Gein.

Vrouwenondergoed

Het verhaal van deze miniserie begint in 1944. Gein leeft op een afgelegen plek, samen met zijn dominante moeder. Qua uiterlijk en gedrag is hij een onnozele goedzak, die alleen wel wat afwijkend gedrag vertoont. Hij draagt graag vrouwenondergoed en raakt geobsedeerd door tijdschriften en stripboeken over de genocide tijdens de Tweede Wereldoorlog in Duitsland. In de ogen van zijn moeder kan hij weinig goed doen. Het gaat mis op de momenten dat Gein een woedeaanval krijgt. Dan verandert hij in een moordenaar, al beweert hij dat hij zich sommige situaties niet kan herinneren.

Wat Gein ‘speciaal’ maakt is dat hij de lichamen mee naar huis neemt en volledig ontleedt. Hij bewaart diverse lichaamsdelen en verwerkt de menselijke huid in maskers en meubels. Op aandringen van zijn giftige vriendinnetje Adeline besluit hij ook regelmatig lijken op te graven bij een begraafplaats. Het bijzondere is dat hij zijn ‘hobby’ lange tijd kan uitvoeren zonder dat de politie hem blijkbaar als verdachte aanmerkt.

Hitchcock

Het chronologische verhaal over Ed Gein is verweven met scènes die duidelijk maken dat hij een inspiratiebron is geweest. We zien al snel Alfred Hitchcock (gespeeld door Tom Hollander) en opnames voor zijn film Psycho voorbij komen. Hetzelfde geldt voor The Texas Chain Saw Massacre en The Silence of the Lambs. Al deze tussenstukjes maken deze miniserie wel wat langdradig. Dat geldt ook voor de verhaallijn over Adeline en Geins fantasieën over een vrouwelijke nazi uit zijn strips. De laatste aflevering vond ik erg bombastisch, met allerlei bekende seriemoordenaars die Gein als hun grote voorbeeld bestempelen.

Monster: The Ed Gein Story balanceert continu op het snijvlak van feiten en fictie. Feit is dat Gein mensen heeft vermoord en dat in zijn huis een morbide verzameling lichaamsdelen is gevonden. Deze serie lijkt echter ook een antwoord te willen geven op de vraag wie Gein als persoon was. Hij wordt neergezet als een slachtoffer van waanideeën, met een ziekelijke dwang om zich te bewijzen tegenover zijn moeder. We worden ook regelmatig meegenomen naar Geins gedachtewereld. Dat is natuurlijk pure speculatie. Toch is deze serie veel minder een sensatieverhaal dan de genoemde horrorfilms die op zijn karakter zijn gebaseerd.

Fenomenaal

De kwestie wat waar is en wat niet, stoorde me overigens niet echt tijdens het kijken van Monster: The Ed Gein Story. Ik ben meer te weten gekomen over deze bizarre moordenaar en welke invloed hij blijkbaar heeft gehad op anderen. Maar wat misschien nog wel de meeste indruk op mij heeft gemaakt is de acteerprestatie van Charlie Hunnam. Ik kende hem wel van zijn hoofdrol in de serie Sons Of Anarchy, maar verder eigenlijk niet. Hij is fenomenaal als Ed Gein. De moordenaar krijgt een menselijk gezicht, maar blijft tegelijkertijd ook een mysterie. Erg knap gedaan.

Samenvattend: goed onderwerp, uitstekende hoofdrol, maar in de uitwerking is te veel ruimte genomen voor bijzaken. Mijn aandachtsboog varieerde nog wel eens bij het kijken van deze serie. Van geboeid als het écht over Ed Gein gaat naar onverschillig bij vage verhandelingen over zijn invloed op filmmakers en andere moordenaars.

Gezien op: Netflix