Ice Age (2002)

Film

Hoewel je naar mijn mening nooit te oud bent om een animatiefilm te kijken, was ik dit genre in 2002 toch een beetje ontgroeid. Desondanks ontkwam ik niet aan de hype die Ice Age destijds ontketende. Het was erg opvallend dat deze tekenfilm erg populair was binnen mijn vriendenkring, want eerder kreeg ik nooit signalen dat zij naar iets dergelijks keken. Daarna trouwens ook niet. Het bleek echt iets eenmaligs. Ice Age bouwde in een mum van tijd een cultstatus op. Ruim twintig jaar later wilde ik dit nog eens herbeleven. Nu met mijn kinderen.

Luiaard

In Ice Age komt een opvallend groepje prehistorische dieren bij elkaar. In de eerste plaats is daar de mammoet Manny. Waar vrijwel alle dieren de kou ontvluchten door naar het zuiden te trekken, reist hij naar het noorden om alleen te kunnen zijn. Die boodschap is niet bestemd voor Sid. Deze klungelige luiaard is achtergelaten door zijn familie en klampt zich vast aan de passerende mammoet. Manny probeert Sid duidelijk te maken dat hij niet op zijn gezelschap zit te wachten, maar dat heeft weinig zin.

Manny en Sid komen onverwacht voor een gezamenlijke missie te staan: ze vinden een mensenbaby en willen hem terugbrengen naar zijn stam. Daarbij lijken ze hulp te krijgen van een sabeltandtijger. Deze Diego doet zich uiterst vriendelijk voor, maar in werkelijkheid heeft hij het voorzien op de baby. Op geniepige wijze probeert hij Manny en Sid naar een groep andere sabeltandtijgers te lokken.

Scrat

De vraag is of Manny en Sid op tijd in de gaten hebben dat ze door Diego worden misleid. Dat levert een spannend avontuur op. Tegelijkertijd valt er een hoop te lachen. Sid is een eersteklas domoor. Bewust en ook onbewust ergert hij zijn reisgezel Manny voortdurend, maar de twee worden stilaan toch vrienden. Ook typerend voor deze film: de terugkerende grappen rondom het eekhoorntje Scrat dat wanhopig probeert nootjes te verzamelen. Scrat heeft verder weinig te maken met het verhaal, maar zijn ongelukkige verzamelpogingen zijn steeds een leuk intermezzo.

Eenvoud

Bij de verschijning in 2002 overtrof Ice Age direct alle verwachtingen qua bezoekersaantallen. Met terugwerkende kracht snap ik dat succes nog steeds: waar veel animatiefilms letterlijk schreeuwen om aandacht met drukke scènes en personagers, is Ice Age gewoon boeiend in alle eenvoud. Ik vond het erg leuk om deze film nog eens te zien, al was-ie wel korter dan ik had gedacht. Mijn kinderen hebben ook genoten. Zelfs de oudste – 11 jaar en vindt tekenfilms eigenlijk kinderachtig – vond ‘m ‘hilarisch’.

Na het eerste deel verschenen door de jaren heen nog eens vier bioscoopfilms van de Ice Age-franchise, waarvan de laatste in 2016. In 2022 werd een zesde deel exclusief uitgebracht op Disney+. Ik moet bekennen dat ik deze opvolgers geen van alle heb gezien. Daar moet maar eens verandering in komen, is mijn conclusie na het opnieuw bekijken van de allereerste Ice Age.