Stranger Things (2016)

Serie

Science fiction en fantasy zijn niet altijd mijn meest favoriete genres. De scheidslijn tussen wat ik goed en slecht vind is net even wat dunner dan bij andere genres. Het vervelendst zijn de films en series die aardig beginnen maar uitmonden in een lachwekkende vertoning, omdat de makers blijkbaar ook niet goed wisten hoe ze er een einde aan moesten breien. Herkenbaar?

Fantasie wordt werkelijkheid

Maar gelukkig bestaat er ook goede science fiction en fantasy. Zoals de serie Stranger Things, een combinatie van beide. Een clubje van vier nerderige jongetjes houdt er een eigen fantasiewereld op na. Fantasie wordt echter werkelijkheid als een van de jongens wordt vermist. Tijdens hun zoektocht vinden de drie overgebleven jongens bovendien een mysterieus meisje, dat over bovennatuurlijke krachten blijkt te beschikken. En dat in een dorp waar eigenlijk nooit iets gebeurt.

Al snel zijn er meer mensen die de situatie verdacht vinden. Allereerst de moeder van de vermiste Will, gespeeld door Wynona Ryder. Zij beweert dat er meer aan de hand is dan een verdwijning en dat haar zoon contact probeert te zoeken. Ook chief Hopper van de plaatselijke politie heeft al snel door dat er iets niet in de haak is. Zijn onderzoek richt zich op een geheimzinnig overheidscomplex in het bos. Wat gebeurt daar eigenlijk allemaal? Zo zijn er veel vragen en weinig antwoorden. Naarmate de serie – 8 afleveringen – vordert, vallen er steeds wat puzzelstukjes in elkaar. Al blijven sommige dingen onverklaarbaar.

Zoals IT

Er zijn een aantal facetten die deze serie tot een genot maken. Allereerst het perspectief vanuit het jongensclubje; buiten de vreemde gebeurtenissen zijn het ook gewoon jongens die opgroeien. In dat opzicht heeft Stranger Things wel iets weg van Stephen Kings IT. Ergens in de serie wordt ook letterlijk een verwijzing gemaakt naar de boeken van King. Grappig detail is verder dat de jonge acteur Finn Wolfhard een rol speelt in de recente remake van IT. Ook leuk: de serie speelt zich af in de jaren ’80, inclusief muziek hits uit die tijd.

Ik noemde Wynona Ryder al als een van de hoofdrolspelers. Samen met Matthew Modine (voorheen hoofdrollen in onder meer Full Metal Jacket, Short Cuts) was zij voor mij bij de start van de serie het bekendste cast lid. Ze maakt die faam ook waar door op een uitstekende manier de radeloze moeder Joyce neer te zetten. Maar let ook op David Harbour. Als Chief Hopper geeft hij extra kleur aan deze serie. Hoewel ook hij geen verklaring heeft voor de mysteries, probeert Hopper alle getroffenen zo serieus mogelijk te nemen.

Al met al een aanrader, dit eerste seizoen. Al blijft het natuurlijk wel zo dat je geen complete afkeer moet hebben van science fiction en/of fantasy.