The Jackal (1997)

Film

In mening spionagethriller duikt een huurmoordenaar op met de bijnaam De Jakhals. Dat personage staat dan vrijwel altijd synoniem voor een onbekende en ongrijpbare killer. Zo is dat ook in de film The Jackal. Een actiethriller uit 1997, zoals er in die periode velen zijn gemaakt. Ik zag deze film met hoofdrollen voor Bruce Willis en Richard Gere al eerder. Ik kon me er niet heel veel meer van herinneren, behalve dan dat Willis in diverse vermommingen in beeld verschijnt. Tijd om The Jackal nog eens te bekijken.

Wraakactie

Na de Koude Oorlog werken de geheime diensten van Amerika en Rusland samen om de Russische maffia aan te pakken. Dat laten de criminelen niet op zich zitten. Ze huren niemand minder dan De Jakhals (Bruce Willis) in voor een wraakactie op Amerikaans grondgebied. De FBI krijgt hier al snel lucht van en ontdekt dat hun eigen directeur het doelwit is. Maar hoe stop je een man die al twintig jaar een levende legende is en nog niet te betrappen is geweest op ook maar één foutje?

De FBI heeft informatie dat er een aantal mensen in de wereld zijn die De Jakhals ooit hebben gezien. De meesten zijn dood, maar Isabella Zanconia leeft nog. Haar verblijfplaats is echter onbekend, maar Declan Mulqueen (Richard Gere) weet mogelijk waar ze is. Zo wordt deze Ierse terrorist een belangrijk hulpje van de FBI. Wat volgt is een klopjacht op iemand die er een meester in is om onzichtbaar te blijven.

Omstreden

Bij het verschijnen was The Jackal vrijwel meteen omstreden, aangezien het een remake betrof van The Day of The Jackal uit 1973. Fred Zinnemann, de regisseur van het origineel, eiste dat de remake een andere naam zou krijgen dan zijn eigen film. Frederick Forsyth, de schrijver van het boek waar de films op zijn gebaseerd, wilde niet dat zijn naam in de aftiteling zou verschijnen. Diverse gerenommeerde acteurs weigerden een rol in The Jackal. Tot overmaat van ramp zouden Gere en Willis totaal niet met elkaar over weg hebben gekund op de set.

Maar goed, dat zijn allemaal achtergronden waar je tijdens het kijken niets van merkt. Wat deze film leuk maakt is de manier waarop De Jakhals zijn aanslag voorbereidt, met slimme acties en wisselende outfits. Het is een rol die Willis op het lijf is geschreven. Ondanks de ontbrekende chemie tussen de twee is Gere een aardige tegenspeler in deze film. Er is ook een hoofdrol weggelegd voor de begin 2022 overleden Sidney Poitier als FBI-directeur Carter Preston; The Jackal was een van de laatste grote producties waarin hij meespeelde.

Standaard thriller

De muziekkeuze vond ik overigens vrij opvallend: veel drum ’n bass van acts als Fat Boy Slim, Massive Attack, The Prodigy en Moby. Had ik niet verwacht. Om eerlijk te zijn had het verhaal van mij wel wat meer diepgang mogen hebben. Als je de krenten uit de pap haalt – de geraffineerde stijl en vermommingen van De Jakhals – blijft er eigenlijk een vrij standaard thriller over. Daar had misschien meer ingezeten, zou ik denken. Toch heb ik me wel (weer) vermaakt met deze inmiddels gouwe ouwe.

Gezien op: Netflix