Bohemian Rhapsody (2018)

Film

Greatest Hits II van Queen was mijn allereerste cd. Eerder had ik weliswaar muziek op cassettebandje gekocht, maar toch blijft die eerste cd een herinnering voor het leven. Net als trouwens het nieuws eind 1991 dat leadzanger Freddie Mercury was overleden. Dat maakte indruk, want als jonge jongen maak je het niet dagelijks mee dat één van jouw favoriete artiesten overlijdt. Dat is normaal gesproken iets wat je pas op latere leeftijd ervaart. Mercury werd dan ook slechts 45 jaar oud. Met terugwerkende kracht is het eigenlijk vreemd dat pas 27 jaar na zijn dood een film over zijn leven en dat van zijn band werd gemaakt. Bohemian Rhapsody dus, naar het bekendste nummer van Queen.

Uiterlijke gelijkenissen

Persoonlijk had ik het gevoel dat ze film alleen maar kon tegenvallen. Zelfs na de enthousiaste kritieken meteen na de verschijning, was ik nog steeds wel een beetje sceptisch. Een biopic van een heel bekend persoon moet gewoon goed gedaan worden, anders slaat het nergens op. Ik moet zeggen: Bohemian Rhapsody voldoet aan alle verwachtingen. Misschien nog wel meer dan dat. Het is in de eerste plaats bizar dat de makers erin zijn geslaagd om acteurs te vinden die uiterlijke gelijkenissen vertonen met de originele bandleden en dat zij ook nog eens de eigenzinnige bewegingen onder de knie hebben gekregen. Eigenlijk begint de perfectie van deze film al bij de intro als de bekende tune van 20th Century Fox is aangepast aan het geluid van Queen.

Zo goed als ik de muziek ken, zo weinig wist ik eigenlijk van de geschiedenis van de band. Mijn kennis ging niet veel verder dan dat Freddie Mercury een extravagante persoonlijkheid was, die overleed aan aids. Ik had ook nog wel onthouden dat hij samen met een vrouw was, voordat hij ontdekte dat hij toch meer op mannen viel. Maar verder? In deze film zie je hoe de band en bepaalde nummers zijn ontstaan. Met name de oorsprong van het nummers Bohemian Rhapsody en We Will Rock You zijn leuk om te zien. We zien ook hoe Mercury zichzelf ten gronde werkt. Als jongen worstelde hij al met zijn afkomst en identiteit. Eigenlijk kun je stellen dat dat nooit echt is gestopt. Hij omringde zich met de verkeerde mensen en dat leidde ook tot een tijdelijke breuk met de band.

Muzikaal document

Emotioneel wordt het als Mercury ontdekt dat hij besmet is met aids. In de film wordt dat gegeven gekoppeld aan het legendarische optreden van Queen tijdens het Live Aid Festival. In werkelijkheid kreeg Mercury pas na dat optreden te horen dat hij ongeneeslijk ziek was. Zo zijn er meer feitelijke onjuistheden. Op zich vreemd, maar om eerlijk te zijn kan het mij niet enorm boeien. Bandleden Brian May en Roger Taylor hadden blijkbaar ook geen moeite met die geschiedkundige vervalsing, want zij waren nauw betrokken bij de productie van de film. Opvallend is dat Bohemian Rhapsody eindigt met het optreden tijdens Live Aid. De lijdensweg daarna wordt dus buiten beschouwing gelaten. Het is met name een vrolijk muzikaal document geworden, met de nodige humor.

Wat kun je verder nog schrijven over een film die al zo enorm is bewierookt? Ook ik was onder de indruk van acteur Rami Malek. Waar je bij andere castleden soms nog een beetje het gevoel krijgt dat het acteurs zijn, geeft hij het gevoel dat je werkelijk naar Freddie Mercury zit te kijken. Terecht dat Malek voor zijn prestatie is beloond met een Oscar. Ik dacht overigens dat ik hem nooit eerder aan het werk had gezien, maar Malek speelt ook een rol in de oorlogsserie The Pacific. Toen ik die titel op zijn cv zag staan, wist ik meteen weer in welke rol. Echt een acteur om in de gaten te houden. Bizar genoeg speelde ook Joseph Mazzello, bassist John Deacon in Bohemian Rhapsody, een grote rol in The Pacific. Had ik ook niet herkend…

Nog een keer

Het mag duidelijk zijn dat alle scepsis bij mij zijn verdwenen over deze film. Dit is zo’n productie die ik over een tijdje nog wel een keer wil zien. Hoewel het vrij oppervlakkig blijft, is het verhaal van vier jongens die vanuit het niets de wereldtop bestormen natuurlijk prachtig. Plus het feit dat het succes voor de frontman eigenlijk veel tekort duurde. Freddie Mercury leefde na zijn dood al voort in zijn muziek, maar nu dus ook in een uitstekende film.