Johnny English (2003)

Film

Ik zal niet de enige zijn die bij acteur Rowan Atkinson automatisch de link legt naar zijn legendarische rol als Mr. Bean (Blackadder was net een beetje voor mijn tijd). Het is dan ook even schakelen om hem als een ander personage te zien, maar in Johnny English is dat helemaal niet nodig. De gelijknamige hoofdpersoon in deze film is eigenlijk gewoon Mr. Bean, maar dan duidelijk pratend. Verder kan Atkinson weer volledig losgaan als een eersteklas kluns. Johnny English is een parodie op de James Bond-films en vergelijkbaar met The Naked Gun-trilogie.

Agent One

Johnny English droomt ervan om topagent te worden bij MI7. Die kans dient zich aan als in korte tijd alle andere geheim agenten uit de weg worden geruimd. Er zit niets anders op dan English te promoveren tot de zogenoemde Agent One. Zijn eerste missie is om diefstal van de Engelse kroonjuwelen te voorkomen. Het onvermijdelijke gebeurt: ze worden toch gestolen en nog wel recht onder de neus van English. Samen met zijn adjudant Angus Bough moet hij proberen om de belangrijke sieraden terug te vinden.

Bijna alles wat fout kan gaan, gaat ook fout bij English. Het is dan ook een klein wonder dat hij een spoor vindt naar de mogelijke daders. Zijn voornaamste verdachte ligt alleen niet erg voor de hand, want de Franse rijkaard Pascal Sauvage geniet veel aanzien. Heeft deze Sauvage wel degelijk iets met de diefstal te maken of gaat English volledig de mist in door al zijn geklungel? Een geluk voor hem is dat de knappe Lorna Campbell ook onderzoek doet naar de zaak. In tegenstelling tot English levert zij heel wat beter onderzoekswerk af.

Riool

Liefhebbers van flauwe humor zitten goed met Johnny English. De grappen worden in hoog tempo op de kijkers afgevuurd. De hoogtepunten zijn een achtervolgingsscène aan het begin van de film en als Johnny via het riool het kasteel van Sauvage probeert binnen te dringen. Voor het overige is zowel de humor als het verhaal vrij voorspelbaar. Al is van een ‘verhaal’ eigenlijk nauwelijks sprake. Het is allemaal vrij rechttoe rechtaan. Het Britse nationalisme en de tegenstellingen met Frankrijk zijn iets subtieler verweven in deze film, maar komen eigenlijk niet uit de verf.

Afknapper: de rol van John Malkovich als Pascal Sauvage. Normaal ben ik een groot liefhebber van deze acteur, maar deze rol past hem schijnbaar niet. Sauvage is eerder irritant dan grappig; ik begon me steeds meer aan hem te ergeren. Wat dat betreft moet Rowan Atkinson deze film vrijwel in zijn eentje dragen. Als een kloon van Mr. Bean zet hij Johnny English precies zo neer als je van tevoren verwacht. En dat is over het algemeen genieten. Het verraste mij dat ik in de aftiteling zag dat de rol van Lorna Campbell wordt gespeeld door Natalie Imbruglia. Haar kende ik toch vooral als zangeres van de hit Torn. De waarheid is dat ze óók 253 afleveringen meespeelde in de bekende Australische soapserie Neighbours.

Familiefilm

Na Johnny English verschenen ook Johnny English Reborn (2011) en Johnny English Strikes Again (2018). Dat ik die twee opvolgende films waarschijnlijk ook ga zien, heeft er vooral mee te maken dat wij thuis tegenwoordig met regelmaat een familiefilm opzetten. Persoonlijk viel deze eerste film mij namelijk behoorlijk tegen. Ik had er meer van verwacht.