Killing Eve seizoen 1 (2018)

Serie

De afgelopen jaren heb ik regelmatig positieve kritieken voorbij zien komen over deze serie. Pas toen Killing Eve ook op Netflix werd aangeboden, ben ik daadwerkelijk gaan kijken. ‘Absurd’ is voor mij het woord dat een ultrakorte samenvatting biedt. Het gaat eigenlijk nergens over, zo ongeloofwaardig is het verhaal. En tegelijkertijd boeit Killing Eve seizoen 1 van begin tot eind. Met name Jodie Comer is geweldig als de volledig geschifte huurmoordenaar Villanelle.

Vrouwelijke dader

De Eve uit de titel van deze serie is Eve Polastri. Ze is een analist bij MI5, wat neerkomt op een wat saaie kantoorbaan. Dat verandert als er een opzienbarende moord wordt gepleegd in Wenen en Eve een afwijkend profiel schetst van de mogelijke dader. Waar iedereen uitgaat van een man, beweert zij dat sprake is van een vrouwelijke dader. Daarmee valt ze op bij Carolyn Martens, een vooraanstaande agent bij MI6. Voordat Eve het goed en wel beseft, is ze onderdeel van een geheime taskforce die onderzoek doet naar dezelfde mysterieuze huurmoordenaar.

Het blijkt inderdaad te gaan om een vrouw. Ze noemt zichzelf Villanelle en werkt in opdracht van een organisatie die De Twaalf wordt genoemd. Haar vaste contactpersoon Konstantin levert doelwitten aan. Villanelle liquideert ze vervolgens zonder enige vorm van emotie. Nou ja, de enige vorm van emotie is dat ze er plezier in heeft. Konstantin blijkt over goede bronnen te beschikken, want hij weet al snel van het MI6-onderzoek naar Villanelle. In plaats van zich te verschuilen ziet de zelfverzekerde huurmoordenaar er een mooie uitdaging in. Wat volgt is een persoonlijke strijd tussen Eve en Villanelle.

Kunststukjes

Het verhaal is gebaseerd op de boekenreeks Villanelle van Luke Jennings. In de serie staat juist Eve’s naam centraal in de titel. Best opvallend. Het perspectief van het verhaal is dan ook de jacht van de MI6-agent op de huurmoordenaar. Maar eigenlijk is sprake van een wederzijdse obsessie. Zowel Eve als Villanelle neemt extra risico’s, waarbij sensatie soms belangrijker lijkt dan professioneel werk. Vooral voor Villanelle is het leven één groot spel. De moorden die ze pleegt In Killing Eve seizoen 1 zijn stuk voor stuk sensationele kunststukjes.

Nog meer dan Sandra Oh (Eve) is voor mij Jodie Comer het boegbeeld van deze serie. Zij zet Villanelle op een bizar goede wijze neer. De toon wordt in de allereerste scène gezet als de huurmoordenaar in een café erg onaardig doet tegen een klein meisje. Villanelle is knap, sadistisch, slim en een tikkeltje wereldvreemd. Comer zet dit personage overtuigend neer. Kim Bodnia (bekend van The Bridge) speelt een uitstekende bijrol als Konstantin. Zijn lach werkte aanstekelijk op mij. Zowel de serie als diverse acteurs – ook Fiona Shaw als Carolyn Martens – sleepte prijzen in de wacht.

Weinig logica

Killing Eve seizoen 1 moet het wat mij betreft vooral hebben van de donkere humor en de verrassende plotwendingen. Je moet deze serie vooral niet te serieus nemen. De buitengewone interesse van Eve in Villanelle (en omgekeerd) krijgt bijvoorbeeld nauwelijks duiding. Het is er gewoon en er zit weinig logica in. Net als de rol van Carolyn Martens, die er nogal vage contacten op nahoudt en blijkbaar aan niemand verantwoording hoeft af te leggen. Op zich miste ik die diepgang niet. Elke aflevering gebeuren wel weer nieuwe, bizarre dingen. Een beetje in de lijn van de successerie Dexter en, meer recent, Kleo. Lekker gek.