Killing Eve seizoen 4 (2022)

Serie

Eve die zich gedraagt als een huurmoordenaar? Villanelle die juist op zoek is naar innerlijke rust en aansluiting vindt bij een kerk? Het lijkt een beetje de omgekeerde wereld. Het zijn niet per se de beste keuzes die zijn gemaakt aan het begin van Killing Eve seizoen 4 (overigens gebaseerd op een boekenreeks). De donkere humor wordt zelfs een beetje flauw als Villanelle visioenen heeft van zichzelf als Jezus Christus. Krijgt deze serie dan niet het einde die het op basis van de voorgaande seizoenen verdient?

Bizarre relatie

Eve is inmiddels werkzaam in de beveiligingssector, maar de ontmaskering van De Twaalf blijft haar belangrijkste missie in het leven. Ze besluit Hélène uit te dagen, de vrouw die vermoedelijk een hoge positie in de organisatie bekleedt. Zo ontstaat er opnieuw een bizarre relatie tussen twee vrouwen die eigenlijk elkaars vijanden zijn. Een relatie die ingewikkelder wordt als ook Villanelle weer op het toneel verschijnt. Haar bekering tot het christendom is op een mislukking uitgelopen.

Het spoor naar De Twaalf loopt via Cuba, waar zich een man ophoudt die al lange tijd dood werd gewaand. Dat deze Lars leeft, is met name een schok voor Carolyn Martens. We zien hoe Carolyn, Konstantin en Lars een gezamenlijk verleden delen. Villanelle belandt inmiddels op een verlaten eiland waar ze hoopt een toekomst te vinden met de geheimzinnige Gunn, ook al een vrouwelijke huurmoordenaar van De Twaalf. Dan is er de uiterste lokroep van Eve, die Villanelle nodig heeft in het eindspel met De Twaalf. Zo komen de twee hoofdrolspelers, die inmiddels een bizarre geschiedenis met elkaar delen, toch weer bij elkaar.

Ontmaskering

Het is best lastig om het plot van Killing Eve seizoen 4 goed samen te vatten. De rode draad vormt de definitieve ontmaskering van De Twaalf, maar de hoofdrolspelers volgen in eerste instantie hun eigen weg. Ieder maakt zijn eigen identiteitscrisis door. Waar Eve allang niet meer het brave kantoormeisje is, zijn bij Villanelle de scherpe kantjes er juist een beetje vanaf. De dames draaien al een tijdlang om elkaar heen om uiteindelijk te concluderen dat ze misschien meer met elkaar gemeen hebben dan ze dachten.

En dan is er nog Carolyn Martens, die in Killing Eve seizoen 4 meer dan ooit op de voorgrond treedt. Drie seizoenen lang was ze een wat wereldvreemde MI6-agent, die iets te goede vrienden was met de Russen. Ze had de eigenschap om overal op te duiken waar je haar niet verwachtte. Dat blijkt geen toeval, want meer dan wie ook weet Carolyn hoe de vork in de steel zit. Zij was tenslotte ook degene die in seizoen 1 de speciale taskforce opzette. Om Villanelle op te sporen, maar de inzet was toen ook al om bij De Twaalf te komen.

Onnavolgbaar

Naast Jodie Comer (Villanelle) en Sandra Oh (Eve) levert ook Fiona Shaw als Carolyn met terugwerkende kracht een uitstekende acteerprestatie af in deze serie. Ik heb gelachen om haar droge en dubbelzinnige opmerkingen. Ook in Killing Eve seizoen 4 komt Carolyn weer een aantal keer onnavolgbaar uit de hoek.

Terug naar de vraag of deze serie het einde heeft gekregen die het verdient. Wat mij betreft niet helemaal. De eerste afleveringen van dit vierde seizoen vond ik tegenvallen en hetzelfde geldt eigenlijk ook voor het slot. En het einde schijnt ook nog eens heel anders te zijn dan in de boeken van schrijver Luke Jennings. Ik had er meer van verwacht. Maar als geheel blijft Killing Eve een dikke aanrader.