Miami Vice (2006)

Film

Drugs, snelle auto’s en vooral snelle boten. Het zijn de overbekende ingrediënten van Miami Vice. Als serie – van 1984 tot en met 1989 – was dit voor mij persoonlijk the next level na The A-team en Knight Rider. Sonny Crockett en Ricardo Tubbs spraken tot de verbeelding als keiharde undercoveragenten die het niet zo nauw namen met de regeltjes. Ruim vijftien jaar na het beëindigen van de serie een gelijknamige film uitbrengen, herbergt een zeker risico in zich. Het betreft immers een concept en personages die voor velen tot jeugdsentiment behoren.

Farrell en Foxx

De erfenis kwam in de logische handen van regisseur Michael Mann, de actiespecialist die het brein achter de serie was. Kosten (het budget bedroeg 135 miljoen dollar) noch moeite werden gespaard om ook de film tot een succes te maken. Colin Farrell en Jamie Foxx (hij kwam met idee voor de film) werden gestrikt als de nieuwe Crockett en Tubbs, terwijl er bijrollen zijn voor Naomie Harris en Ciarán Hinds. Onder anderen Moby, Linkin Park, Audioslave en een cover van Phil Collins’ In The Air Tonight zijn terug te vinden op de soundtrack.

Het verhaal van deze film begint als in Miami een informant wordt ontmaskerd en geheime informatie prijsgeeft aan een groot drugskartel. Het gevolg is dat een FBI-operatie ontaardt in een bloedbad. Op zoek naar de daders klopt de FBI aan bij de lokale autoriteiten, onder wie Crockett en Tubbs. Zij kenden de informant persoonlijk en besluiten undercover te gaan. Ze doen zich voor als professionele koeriers en brengen het kartel zodanig in de problemen dat deze wel een beroep op hen móét doen als vervangers.

De opzet slaagt. De undercoveragenten infiltreren in het kartel en zijn ook al snel de moordenaars van de FBI-agenten op het spoor. Eindigt de missie daarmee of moet juist worden doorgepakt om ook de grote baas ten val te brengen? Crockett en Tubbs zijn vastbesloten om door te gaan. Met alle risico’s van dien, want binnen het kartel bestaat er ook wantrouwen jegens het duo. En Sonny zou Sonny niet zijn als hij zich niet zou laten meeslepen in een romantisch avontuurtje.

Meer verwacht

Met het verhaal en de uitwerking is regisseur Mann dicht bij de serie gebleven. Tegelijkertijd schuilt daar voor mij ook een vorm van teleurstelling in. Ik had meer verwacht dan dit eindresultaat. Met name het verhaal zit erg simpel in elkaar en elke vorm van verrassing ontbreekt. De acteurs krijgen niet echt de kans om uit te blinken doordat hun personages geen enkele diepgang hebben. Daardoor moet het spektakel komen van de actiescènes, maar die zijn ook niet enorm bijzonder. Het maakt Miami Vice voor mij tot niet meer dan een gemiddelde actiefilm.

Op zich is daar natuurlijk niets mis mee. Het niveau is hoog genoeg om je twee uur mee te vermaken, maar net dat beetje extra, dat ik op basis van de filmtitel verwachtte, ontbreekt. Voor mij kan Miami Vice dan ook niet tippen aan Ali, Heat, Collateral en The Kingdom, andere films onder regie van Michael Mann die ik heb gezien. Pluspuntje is dat ik tijdens het kijken werd getriggerd door de muziek. Nadien heb ik de prachtige akoestische versie van Wide Awake door Chris Cornell snel opgezocht. Dat is dan weer wel een aanrader.