Mindhunter seizoen 2 (2019)

Serie

Er zijn geen antwoorden op vragen die je niet kunt verzinnen. Deze quote uit Mindhunter seizoen 2 is treffend voor deze hele serie. De Behavioral Science Unit (BSU) van de FBI analyseert in de jaren ’70 van de vorige eeuw bekende, veroordeelde seriemoordenaars en hoopt met die kennis andere moordenaars sneller op te sporen. Dat is vooral handig bij onderzoeken waarbij weinig aanknopingspunten zijn om verdachten aan te houden. De visie achter de BSU luidt dat er op basis van eerdere ervaringen een profiel kan worden opgesteld van de mogelijke dader, zodat wellicht toch verdachten in beeld komen. In seizoen 1 zagen we hoe bekende seriemoordenaars werden geïnterviewd en hoe de onderzoekers daar patronen in probeerden te ontdekken. In Mindhunter seizoen 2 moet de theorie zich in de praktijk gaan bewijzen.

Baanbrekend

Het werk van de BSU krijgt een impuls als Ted Gunn wordt aangesteld als nieuwe chef. Hij gelooft echt in het werk van de FBI-agenten Holden Ford, Bill Tench en gedragswetenschapper Wendy Carr. Waar de BSU zich eerder vooral mocht bezighouden met oude, onopgeloste moordzaken, hoopt Gunn dat zijn eenheid kan worden ingezet bij actuele kwesties. In Atlanta dient zich een mogelijkheid aan als er diverse jonge kinderen worden vermoord en de plaatselijke politie volledig in het duister tast. Met name Ford is gretig om te laten zien dat zijn ideeën baanbrekend kunnen zijn, maar het blijkt toch niet zo eenvoudig om het verschil te kunnen maken. Zeker niet als er sprake is van een hoop bureaucratie en politieke spelletjes.

De zaak in Atlanta bewijst dat de BSU nog een lange weg te gaan heeft. De eenheid leunt sterk op het veldwerk van Ford en Tench. De eerste is zo vastberaden om zijn eigen gelijk te bewijzen dat hij zich blindstaart op het profiel en weinig oog heeft voor het voor de hand liggende politiewerk. Tench is er vanwege privéproblemen met zijn hoofd niet helemaal bij. De FBI kan de hoge verwachtingen dan ook niet waarmaken. Ondertussen kunnen Ford en Tench geen nieuwe interviews houden en dreigt de studiekant van de BSU stil te komen liggen. Carr en agent Gregg Smith nemen de honneurs waar, maar slagen er niet direct in om het werk van hun collega’s te evenaren.

Ongeleid projectiel

Wat mij erg aansprak in dit tweede seizoen is de toegenomen dynamiek. Het eerste seizoen ging vooral over de start van de BSU en de interviews met bekende seriemoordenaars. Erg interessant, maar na verloop van tijd vond ik het ook een beetje saai worden. In Mindhunter seizoen 2 staat de zaak in Atlanta meer centraal. Daarnaast ontstaat er ook wat wrijving binnen het BSU-team. Carr en Tench vinden Ford bij tijd en wijle een ongeleid projectiel, maar de nieuwe chef Gunn legt liever de nadruk op het feit dat Ford wél resultaat haalt. Het is dan ook de vraag welke koers het team gaat varen: blijft het onderzoek het voornaamste doel of moeten er nieuwe moordenaars worden opgespoord?

Overigens verdwijnen de interviews met gevangen seriemoordenaars niet helemaal uit beeld. Ford en Tench mogen niemand minder dan Charles Manson bezoeken. Het wordt een aparte ontmoeting. Wat mij daarbij wederom opviel is dat het acteerwerk van de seriemoordernaars uitstekend is. Dat gold in het eerste seizoen met name voor Cameron Britton als Edmund Kemper, die overigens in dit vervolg nog kort terugkeert. Ook de entree van Manson stelt niet teleur en dat is te danken aan Damon Herriman, die deze verknipte figuur gestalte geeft. Sowieso is het acteerwerk in Mindhunter prima in orde. Jonathan Groff (Ford) en Holt McCallany (Tench) dragen deze serie.

BTK Killer

De vraag die rest: wie is toch die geheimzinnige, verknipte figuur die we steeds kort aan het begin van de afleveringen zien? Ik moet eerlijk bekennen dat het mij lange tijd niet duidelijk was. Uiteindelijk blijkt het te gaan om Dennis Rader, ook wel de BTK Killer genoemd. Aan het einde van Mindhunter seizoen 2 is hij nog steeds niet gepakt en dat gaat ook niet meer gebeuren. Onlangs maakte producent David Fincher bekend dat er geen derde seizoen wordt gemaakt. Naar het schijnt vindt Netflix deze serie te duur. Uit mijn beoordeling kun je opmaken dat ik dit erg jammer vind.