Spoorloos (2021)

Serie

De boeken van Harlan Coben vinden steeds meer hun weg naar Netflix. Eerder zag ik al Safe en The Stranger, onlangs keek ik naar Spoorloos. Wat opvalt is dat deze miniserie in ons taalgebied een Nederlandse titel heeft meegekregen. Oorspronkelijk luidt de titel Disparu à jamais, aangezien het een Franse productie betreft. Om rechtstreeks een link te leggen met het boek van Coben, is gekozen voor de titel Spoorloos, waaronder het verhaal in Nederland bekendstaat.

Vervelende herinneringen

‘Spoorloos’ slaat overigens op de verdwijning van Judith. Ze heeft zich nog maar net verloofd met vriend Guillaume als ze vertrekt en onvindbaar is. Bij Guillaume roept dat vervelende herinneringen op. Tien jaar eerder werd zijn (ex-)vriendin Sonia vermoord en bij datzelfde incident raakte hij ook zijn broer Fred kwijt. Hoeveel pech kan een mens hebben? Guillaume is vastberaden om uit te zoeken waar zijn kersverse verloofde is gebleven. Maar wat weet hij nu eigenlijk over haar? Vrij weinig, zo blijkt.

In eerste instantie levert de speurtocht van Guillaume niet bijster veel op. Dat verandert als de politie zich bij hem meldt met de mededeling dat Judith is betrokken bij een moordzaak. Niet bepaald het nieuws waarop hij hoopte, maar het is tenminste iets. Het wordt nog gekker als er aanwijzingen zijn dat Judith mogelijk iets te maken heeft met de gebeurtenissen tien jaar eerder. Guillaume – en ook de kijker – komt steeds weer voor nieuwe verrassingen te staan.

Opletten geblazen

Voor wie het boek al heeft gelezen, zal het verhaal ongetwijfeld gesneden koek zijn. Voor mij was het zonder voorkennis af en toe behoorlijk aanpoten. Er wordt voortdurend geschakeld tussen heden en verleden. En dan niet alleen met de gebeurtenissen van tien jaar eerder, maar ook met dingen die daarna en zelfs al veel eerder plaatsvonden. Daar komt bij dat het verhaal in een aardig tempo voorbijkomt. De miniserie telt namelijk slechts vijf afleveringen. Opletten geblazen dus.

In elk van de vijf afleveringen staat één van de hoofdpersonen centraal: Guillaume, Inès, Daco, Nora en Fred. We komen dan met name meer te weten over diens verleden. Soms is dat relevant voor het verhaal, maar soms ook niet. Het blijft gissen hoe de vork nu precies in de steel zit en dat is natuurlijk alleen maar leuk. Op een gegeven moment begon ik het wel door te krijgen. Toch blijft het interessant tot aan het einde, zeker als je het boek niet hebt gelezen. Ik moet wel zeggen dat ik het verhaal hier en daar een beetje vergezocht vond. De puzzel past uiteindelijk prachtig in elkaar – iets dat we wel gewend zijn van Coben – maar bepaalde pijlers onder het verhaal berusten op een groot toeval.

Klasse minder

Waar de Netflix-originals overigens in afwijken ten opzichte van de boeken van Coben zijn de locaties waar het verhaal zich afspeelt. Spoorloos (in het Engels Gone for Good) is een Franse productie en speelt zich ook af in Frankrijk. Er zijn door Netflix ook al verhalen getransporteerd naar Polen (The Woods) en Spanje (The Innocent), met bijbehorende vertaalde titels. Er zullen meer miniseries volgen, want Netflix sloot een deal met de misdaadauteur voor het grootste deel van zijn oeuvre. Ten opzichte van Safe (geen verfilming van een boek overigens) en The Stranger, vond ik Spoorloos een klasse minder. Het gaat allemaal net even te snel en de échte spanning ontbreekt. Onderhoudend, maar geen absolute topper.