The Sandman seizoen 1 (2022)

Serie

Ik was al eens eerder aan deze serie begonnen en toen al tijdens de eerste aflevering in slaap gevallen… Wel toepasselijk. The Sandman gaat over de mythe dat er een bovennatuurlijk figuur bestaat die verantwoordelijk is voor onze dromen. En deze serie is dan weer specifiek gebaseerd op de graphic novels van Neil Gaiman. Het idee van een dromenrijk dat invloed heeft op onze echte wereld is op zichzelf fascinerend. In The Sandman seizoen 1 moet hoofdpersoon Morpheus zijn rijk beschermen.

Ontsnapte nachtmerries

Het begint allemaal als Morpheus (ook wel Dream of The Sandman genoemd) tijdens een occulte sessie wordt gevangen door een magiër. Het duurt honderd jaar voordat hij zichzelf weet te bevrijden en in de tussentijd is het dromenrijk volledig vernield. Om alles te herstellen moet Morpheus drie gestolen attributen terughalen: zijn helm, zijn zand en zijn robijn. Bovendien zijn er enkele nachtmerries ontsnapt naar de echte wereld, onder wie de moordzuchtige Korinthiër. Morpheus moet deze nachtmerries zien terug te halen.

En dan is er nog Rose Walker, een sterveling die als zogenoemde Vortex de gave heeft om het dromenrijk binnen te dringen. Zonder dat zij het zelf weet, vormt ze een gevaar. Ook hier moet Morpheus actie op ondernemen. Het klinkt op deze manier misschien alsof er heel veel verhaallijnen door elkaar lopen, maar dat valt mee. De eerste afleveringen gaan over het terughalen van de voor Morpheus waardevolle attributen. Pas daarna komt Rose Walker in beeld en krijgt de Korinthiër een grotere rol.

Tergend langzaam

Bij dit soort fantasyseries – ook nog eens gebaseerd op graphic novels – verwacht je misschien veel actie en spektakel. Bij The Sandman seizoen 1 is dat heel anders. De serie heeft veel diepgang en filosofische invalshoeken. Met name tijdens de verhaallijn over Rose Walker komt sterk naar voren hoe ontwikkelingen in het dromenrijk van invloed zijn op de echte, wakende wereld en hoe dat andersom ook het geval kan zijn. Het is zeker boeiend, maar er is ook een groot nadeel: het tempo van de serie is tergend langzaam. Het kostte mij soms moeite om mijn aandacht erbij te houden en ik snapte ook heel goed waarom ik de eerste keer in slaap was gevallen.

Maar als je dan het geduld kunt opbrengen, komen er wel mooie dingen voorbij in The Sandman seizoen 1. Bijvoorbeeld als Dream op stap gaat met zijn zuster De Dood. Als wij mensen werkelijk zo uit het leven stappen als in deze serie, is dat een geruststellende gedachte. Een hoogtepunt vond ik ook aflevering 5, die zich volledig afspeelt in een restaurant. Kenmerkend voor deze serie is de opbouw van dit verhaal traag, maar de dialogen zijn ijzersterk en het einde enorm verrassend. Daarentegen zijn er ook afleveringen waarin vrij weinig gebeurt. Bonusaflevering 11 had wat mij betreft niet hoeven worden toegevoegd.

Emotieloos

Qua personages en acteurs heeft The Sandman seizoen 1 voor mij geen echte uitschieters. Morpheus wordt gespeeld door Tom Sturridge. Het is een vrij emotieloos karakter, dat vooral heel veel praat. Op zich een prima drager van de serie, maar wat mij betreft niet per se een publieksfavoriet. Dan had ik gek genoeg meer met de Korinthiër, een eersteklas gluiperd. Van de cast zijn verder David Thewlis (Remus Lupos uit de Harry Potter-films) en Gwendoline Christie (Game Of Thrones, Star Wars, Wednesday) het bekendst. Zij hebben echter geen enorm grote rol.