Apache: La vida de Carlos Tevez (2019)

Serie

Wat een ellende… Als voetbalkenner wist ik wel dat de Argentijnse ster Carlos Tevez geen gemakkelijke jeugd heeft gehad, maar de aan hem gewijde serie laat wel een heel treurig beeld zien. In de wijk Fuerte Apache is geweld aan de orde van de dag. Het is geen kwestie van leven maar overleven. De hoofdrolspelers lopen vrijwel allemaal met een pistool op zak en aarzelen ook niet daar gebruik van te maken. En het zijn geen geharde criminelen die we zien, maar met name kansarme jongeren.

Freddy Krueger

In die omstandigheden groeide Carlos Tevez dus op. Om het nog iets ingewikkelder te maken: zijn biologische moeder droeg hem bij zijn geboorte direct over aan haar oudere zus. Als baby loopt Carlos bovendien ernstige brandwonden op als hij hete thee over zich heen krijgt. De littekens die hij daaraan overhoudt bezorgen hem de bijnaam Freddy Krueger, naar het personage uit de horrorfilm A Nightmare on Elm Street. Gemakkelijk is zijn leven dus bepaald niet. Maar Carlos heeft een talent: hij kan heel goed voetballen.

De in opdracht van Netflix geproduceerde serie van acht afleveringen is gebaseerd op interviews die zijn gehouden met Tevez. De voetballer komt zelf ook in beeld: aan het begin van iedere aflevering vertelt hij kort iets, al heeft dat in de meeste gevallen weinig om het lijf. De rode draad is dat hij een enorm familiemens is en dat tijdens het voetballen in de wijk de kogels vaak om zijn oren vlogen. Dat vormt tevens de basis van deze serie, waarbij we daarnaast natuurlijk zijn opkomst als voetballer meebeleven.

Drama’s

Over dat voetbal gesproken: dat ziet er – zoals vaak in films en series – wat klungelig uit. Een goede acteur maakt uiteraard nog geen goede voetballer. In dit geval is dat iets dat je op de koop toe moet nemen, want het voetballen zelf is in dit verhaal geen hoofdzaak. Het gaat vooral om de drama’s die Carlos heeft moeten overwinnen om de wereldtop te halen. Ondanks dat we bij voorbaat weten dat hem dat gaat lukken, staat de serie bol van de spanning. Wie blijft wie leven en wie niet? Dat is steeds weer de vraag.

Dat de scheidslijn tussen succes en falen dun is, bewijst de vriendschap die Carlos onderhoudt met Danilo De Uruguayaan Sanchez. Ook hij is een goede voetballer, maar veel minder stabiel. Met het verstrijken van de tijd groeien de twee jongens steeds meer uit elkaar. Danilo heeft zijn voetbaldroom nooit waar kunnen maken. Carlos dus wel. Het voetbal als ontsnapping aan een uitzichtloze toekomst. Het bizarre is dat de jongen zelf, ondanks alle gewelddadigheden, in eerste instantie niet uit Fuerte Apache wil vertrekken als de kans zich voordoet. Dat hij nooit is vergeten waar hij vandaan komt, maakt hem tot een publiekslieveling met de bijnaam Apache.

Vrolijke accordeon

Of deze serie iets is voor jou is hangt niet af van de vraag of je wel of geen voetballiefhebber bent, maar of je het trekt om een enorme bak menselijk leed uitgestort te krijgen op je scherm. De openingstune van de serie – met een vrolijke accordeon en de personages die redelijk over the top worden gepresenteerd – is geen graadmeter voor wat volgt. Want nogmaals: wat een ellende… Maar tegelijkertijd een indrukwekkend verhaal, dat op een uitstekende manier in een tv-serie is gegoten. Hoewel het criminele deel erg rechttoe rechtaan is (namelijk gewoon schieten) en het gezinsleven van Carlos erg geromantiseerd, heb ik de acht afleveringen binnen no time uitgekeken.