De Marathon (2012)

Film

Sinds ongeveer een jaar ben ik steeds fanatieker aan het hardlopen. Ik rende daarvoor ook wel regelmatig een rondje, maar dat ging niet altijd van harte. Het was meer dat ik van mezelf in beweging moest blijven dan dat ik het echt leuk vond. Vanaf het moment dat ik grenzen ging verleggen – steeds een kilometertje erbij – begon ik er eigenlijk ook meer plezier in te krijgen. Het inspireerde me ook tot het kijken van de Nederlandse film De Marathon, al is dat meer een komisch drama dan dat het om de sport draait.

Sponsorgeld

Gerard, Kees, Leo en Nico runnen samen een garagebedrijf in Rotterdam. Formeel is Gerard de eigenaar, maar hij deelt de bedrijfsvoering met zijn drie vrienden. Niet dat ze hard werken, ze zijn vooral druk met klaverjassen. Medewerker Youssoef voert de meeste autoreparaties uit. Je vraagt je meteen af hoe dat in hemelsnaam goed kan gaan. Dat gaat het ook niet. Er is een enorme belastingschuld, maar Gerard heeft dit al lange tijd verzwegen. Nu een faillissement dreigt, moeten de mannen op zoek naar een oplossing. Die komt indirect van Youssoef, die vertelt dat hij ooit sponsorgeld verdiende door marathons te lopen.

De vier vrienden proberen vol goede moed sponsors te werven, maar er is niemand die dit stelletje ongetrainde bullebakken aan het benodigde geld wil helpen. Er zit weinig anders op dan een wurgdeal te sluiten met de oom van Youssoef, die hoopt de garage in zijn bezit te krijgen. Als het lukt is de redding nabij, maar dan moeten Gerard, Kees, Leo en Nico nog wel even met succes de afstand van 42,195 kilometer zien af te leggen. Youssoef, die vanwege een ongeluk zelf niet meer kan hardlopen, gaat ze trainen.

Meer diepgang

Na een half uurtje begon ik lichtelijke spijt te krijgen dat ik De Marathon was gaan kijken. Ondanks hoofdrollen voor Stefan de Walle, Frank Lammers, Marcel Hensema, Martin van Waardenberg en Mimoun Oaïssa begonnen de typetjes me een beetje tegen te staan. Net als het platte verhaal en de flauwe grapjes. Was dit weer zo’n typisch Nederlandse film? Dat viel uiteindelijk mee. De Marathon krijgt meer diepgang als Gerard ongeneeslijk ziek blijkt te zijn. Daardoor komt het hele verhaal in een compleet ander perspectief te staan.

Je kunt je afvragen hoe geloofwaardig het is dat vier a-sportieve mannen een complete marathon gaan lopen, maar het is wat mij betreft dan ook meer de symboliek die het ‘m doet. Nu hun eigen toekomst in de waagschaal ligt moeten de vrienden discipline en doorzettingsvermogen tonen, iets waar ze voorheen niet in uitblonken. Dat kun je eenvoudig door vertalen naar andere wensen of uitdagingen. Als je iets voor elkaar wilt krijgen, zul je er iets voor moeten doen en, in het geval van een marathon lopen, ook heel veel voor moeten laten.

Ontroerend en verrassend

Hoewel het eerste half uur voor mij even doorbijten was, ontpopt De Marathon zich alsnog tot een leuke, aandoenlijke en goede film. Naast de al genoemde hoofdrolspelers maken onder anderen ook Georgina Verbaan, Lee Towers, Loes Luca, Annet Malherbe, Herman den Blijker en Maxim Hartman hun opwachting in een bijrol. Martin van Waardenberg schreef het scenario samen met Gerard Meuldijk. Een minpuntje is het vele gevloek, dat had van mij wel een tandje minder gemogen. Een compliment is echter op zijn plaats voor het ontroerende en enigszins verrassende einde.