Grond (2021)

Serie

Een komische serie over een heel serieus onderwerp. Grond gaat over de kwestie of overleden Marokkanen moeten worden begraven in het land waar ze wonen – in dit geval België – of in Marokko. Vanuit traditie kiezen veel Marokkanen voor repatriëring, omdat in Marokko de eeuwigdurende grafrust kan worden gegarandeerd en in landen als België en Nederland niet. De jongere generaties Marokkanen zien echter steeds vaker liever dat hun ouders worden begraven in het land waar ze wonen, zodat de kinderen het graf kunnen bezoeken. Zo ook hoofdpersoon Ismael uit de serie Grond.

Begrafenisonderneming

Ismael, bijgenaamd Smile, worstelt nog altijd met de dood van zijn moeder, vijftien jaar geleden. Zijn vader Omar stond er destijds op dat zij in Marokko werd begraven. Dit was tegen de wens van zijn overleden vrouw en de kinderen Ismael en Nadia. De basis van dit verhaal is dat Omar zelf een begrafenisonderneming runt en het zijn werk is om Marokkanen te repatriëren. De kwestie ligt dus extra gevoelig. Hoewel Ismael totaal geen interesse heeft in het familiebedrijf wordt hij voor vijftig procent eigenaar als zijn vader zich uit de zaak terugtrekt. Nadia en haar man Rachid krijgen de overige vijftig procent van de aandelen.

Omdat Ismael geen geld en geen toekomst heeft, besluit hij zich toch met de begrafenisonderneming te gaan bemoeien. Als Rachid een familie teleur moet stellen omdat repatriëring voor hen te duur is, heeft Ismael een alternatief idee: als de overledene niet naar Marokko kan, waarom dan niet een stukje Marokko naar België halen? Marokkaanse grond dus. De eerste familie is meteen om. Ismael wil er vervolgens een nieuw businessmodel van maken. Op zich best een geniaal idee, maar hij stuit op veel weerstand uit traditionele hoek. Ook Rachid ziet de nieuwe plannen niet zitten, laat staan wat vader Omar ervan vindt als hij hoort waar zijn zoon mee bezig is.

Onderbroekenlol

Tot zover het serieuze verhaal. Ismael is nogal een losbol en, samen met zijn maatje JB, kiest hij niet altijd voor de meest logische oplossingen. Het zorgt voor veel onderbroekenlol. De grappen zijn soms wat flauw en Ismael en vooral JB gedragen zich behoorlijk over de top, maar dat maakt de tragiek van deze serie wel een stuk luchtiger. Ik vond die combinatie goed werken. Grond heeft wel iets weg van de Nederlandse films Shouf Shouf Habibi! en Het Schnitzelparadijs. Er is veel om te lachen, maar tegelijkertijd is de realiteit nooit ver weg. Al is het natuurlijk discutabel of het idee om Marokkaanse grond te gebruiken écht een oplossing is voor het complexe vraagstuk.

Zoals gezegd zijn sommige rollen behoorlijk overdreven, maar over de hele linie is het acteerwerk prima in orde. Persoonlijk vond ik de rol van Brahim heel fijn, een Belgische man die zich na een gevangenisstraf heeft bekeerd tot de islam. Hij woont tegenover de begrafenisonderneming en biedt aan om hand-en-spandiensten te verrichten. Zijn ingetogen karakter is een mooi contrast met al het drukke gedoe om hem heen. Verder is het ook mooi dat Nadia weigert partij te kiezen voor Ismael dan wel voor Rachid en Omar. Want die verhaallijn is ook overduidelijk: Ismael wil zich graag bewijzen ten opzichte van zijn vader.

Aanrader

Het verhaal werkt toe naar een apotheose die minder hilarisch is dan ik verwachtte. Dat is dan een klein minpuntje. Verder heb ik echt van deze serie genoten. Ik weet niet of ik per se zit te wachten op een seizoen 2 van Grond, want het verhaal is voor mijn gevoel wel af. Het gevaar is dat deze ludieke productie dan net iets te veel wordt uitgemolken. Maar meer van dit soort series zou ik absoluut toejuichen. Aanrader voor wie houdt van humor in combinatie met een serieuze ondertoon.