In The Name Of The Father (1993)

Film

Soms kom je pas veel later achter dingen waarvan je eigenlijk vindt dat je ze eerder had moeten weten. Bijvoorbeeld dat Daniel Day-Lewis de hoofdrol speelt in In The Name Of The Father. Deze film over de Engels-Ierse kwestie heeft een onuitwisbare indruk op mij gemaakt, maar dat Gerry Conlon wordt gespeeld door de drievoudig Oscar-winnaar is me nooit bijgebleven. Komt waarschijnlijk ook doordat Day-Lewis twee van die prijzen pas veel later in de wacht sleepte. In deze film is hij nog een relatief jonkie, zonder snor bovendien.

Naam zuiveren

In The Name Of The Father is een waargebeurd verhaal over de Guildford Four en Maguire Seven. Dit elftal werd in 1975 ten onrechte beschuldigd en veroordeeld voor bomaanslagen van de IRA. In 1989 werd het proces nietig verklaard. Giuseppe Conlon maakte dat niet meer mee, hij stierf in gevangenschap. Zoon Gerry zette zich na zijn vrijlating in om de naam van zijn vader te zuiveren, want formeel was de rechtszaak slechts ongeldig verklaard vanwege vormfouten en niet omdat de beschuldigden onschuldig werden verklaard.

De film is gebaseerd op de autobiografie van Gerry Conlon. We zien hoe hij zich als jongeman in Belfast in de nesten werkt en op advies van zijn vader naar Londen verhuist. Daar raakt hij van de regen in de drup. In plaats van een nieuwe toekomst op te bouwen, wordt hij samen met drie anderen verantwoordelijk gehouden voor de bomaanslagen in Guildford. Tot overmaat van ramp worden ook Gerry’s tante Annie en zijn vader Giuseppe opgepakt. Hoewel er nauwelijks bewijs is en bekentenissen onder dreiging en geweld zijn verkregen, komt het tot een veroordeling.

Achtergehouden feiten

Een groot deel van de film speelt zich af in de gevangenis, waar Gerry en Giuseppe een cel delen. Waar vader hoop houdt op gerechtigheid, heeft zijn zoon zich erbij neergelegd dat hij zijn straf moet uitzitten. Dat verandert pas als Gareth Peirce (gespeeld door Emma Thompson) op het toneel verschijnt. Deze advocaat gelooft in de onschuld van de elf veroordeelden en krijgt feiten boven tafel die door de politie zijn achtergehouden om de rechtszaak te manipuleren. Degenen die na al die jaren nog vastzitten, worden nu ook vrijgelaten.

Het verhaal is prachtig in beeld gebracht door regisseur Jim Sheridan. Dat begint al bij een rel waarvan Gerry ongewild de aanstichter is. Onder de klanken van Voodoo Child van Jimi Hendrix vindt een klopjacht plaats in de straten van Belfast, eindigend in een confrontatie tussen opstandelingen en de politie. Sheridan is er daarnaast in geslaagd om de vader-zoonrelatie tussen Giuseppe en Gerry de ruimte te geven binnen het verhaal. Losbol Gerry kijkt in eerste instantie neer op zijn brave en correcte vader, maar krijgt in de gevangenis toch respect voor Giuseppe.

My Left Foot

Daniel Day-Lewis (Gerry) en Pete Postlethwaite (Giuseppe) vormen een mooi duo in deze film. Dat Day-Lewis de hoofdrol kreeg, is overigens geen toeval. Een paar jaar eerder werkte hij al samen met regisseur Sheridan aan de film My Left Foot. Het leverde beiden een Oscar op, een prijs die Day-Lewis later ook zou winnen voor zijn hoofdrollen in There Will Be Blood (2007) en Lincoln (2012). In The Name Of The Father sleepte maar liefst zeven Oscar-nominaties in de wacht, maar won er geen een. Ook bijna dertig jaar na dato is dit een uitstekende film. Ik heb wederom genoten.