La Mante (2017)

Serie

Parijs wordt opgeschrikt door een reeks moorden die een exacte kopie vormen van die van La Mante (De Bidsprinkhaan) 25 jaar eerder. De beruchte moordenares kan zelf de dader niet zijn, want zij verblijft in de gevangenis. Rechercheur Dominique Feracci kreeg La Mante achter de tralies, maar staat nu voor een raadsel. Hij krijgt hulp uit onverwachte hoek, namelijk van La Mante zelf. Zij stelt wél een aantal eisen: tijdens het onderzoek wil ze weg uit de gevangenis én ze wil dat haar zoon rechercheur Damien Carrot bij het onderzoek wordt betrokken.

Wat volgt is een spannende race tegen de klok, want de copycat moordt er lustig op los. Wie is de nieuwe moordenaar en wat zijn zijn motieven? En wat is de rol van La Mante? Is ze te vertrouwen? Duidelijk is in ieder geval dat zoon Damien slapeloze nachten heeft van de ontwikkelingen. Voor hem is zijn moeder namelijk al jaren dood en nu wordt de hele geschiedenis weer opgerakeld. Niet alleen zijn werk, maar ook zijn privéleven staat op z’n kop.

Zoon van een moordenaar

Het is met name de relatie tussen moeder en zoon die La Mante tot een meer dan gemiddelde whodunnit serie maakt. Damien probeert het contact met zijn moeder zo zakelijk mogelijk te houden, maar logischerwijs wordt hij emotioneel geraakt door de ontmoetingen met haar. Zeker als zijn vrouw Lucie vragen begint te stellen over zijn verleden, is er voor Damien geen ontkomen meer aan: meer dan ooit beseft hij dat hij de zoon is van één van de bekendste moordenaars uit de Franse geschiedenis.

La Mante telt slechts 6 afleveringen en er zit lekker veel vaart in deze miniserie. Er worden geen onnodige zijpaden bewandeld en toch is er ook genoeg ruimte voor diepgang om de hoofdrolspelers beter te leren kennen. De acteurs zijn prima. Fred Testot slaagt erin om zowel de stoere als de emotionele kant van Damien uitstekend neer te zetten. Carole Bouquet (ooit de Bond-girl in For Your Eyes Only) geeft Jeanne ‘La Mante’ Deber een ijskoude uitstraling.

The Killing

Na bovenstaande zal het geen verbazing wekken dat ik La Mante van harte aanbeveel. Een goede verhaallijn, spanning, goede acteurs, gefilmd in de juiste sfeer; ik houd er van. Sommige wendingen vond ik een beetje vergezocht, maar dat doet niets af aan mijn positieve oordeel. Op zoek naar vergelijkingsmateriaal kwam ik al snel op The Killing, al zit die Deense successerie nog iets geraffineerder in elkaar. Door deze vergelijking schep ik waarschijnlijk hoge verwachtingen, maar ik ben er dan ook van overtuigd dat La Mante je niet zal teleurstellen.