The Bridge seizoen 4 (2018)

Serie

The Bridge is een van de betere series die ik de afgelopen jaren heb gezien. In essentie is dit een reeks waarin een team rechercheurs (bizarre) moordzaken dient op te lossen. Wat The Bridge onderscheidt van soortgelijke series is de setting waarin de verhalen zich afspelen. Allereerst is er de samenwerking tussen de Deense en de Zweedse politie, die wordt gesymboliseerd door de Sontbrug die beide landen met elkaar verbindt. Daarnaast is het personage Saga Norén erg origineel. Deze vrouwelijke rechercheur vertoont kenmerken van het syndroom van Asperger. Haar onaangepaste gedrag is soms een beetje overdreven, maar voorziet de serie wel van een komische noot.

Onvoldoende

Naast deze unieke setting waren de eerste drie seizoenen van de serie bijzonder sterk vanwege de mysteries en complotten die schuilgingen achter de moordzaken. Op dat vlak scoort seizoen 4 wat mij betreft een onvoldoende. Het verhaal begint nog boeiend als Margrethe Thormod, hoofd van de immigratiedienst in Kopenhagen, wordt gestenigd. Wie heeft haar op die gruwelijke wijze vermoord en waarom? Rechercheur Henrik Sabroe (geïntroduceerd in seizoen 3) is maar wat blij dat hij de hulp kan inroepen van Saga Norén, nadat zij is vrijgesproken van de moord op haar eigen moeder (zie ook seizoen 3). Er worden meer moorden gepleegd en die lijken verband te houden met de moord op Margrethe.

Aanvankelijk zit er weinig schot in de zaak. Dat er een link is tussen de diverse moorden staat wel vast, maar het precieze verband blijft lange tijd onopgehelderd. Tot zover is er weinig aan te merken op dit vierde seizoen. Als kijker was ik hardop aan het meedenken en bijna in staat om een eigen lijstje met verdachten samen te stellen. De persoonlijke verwikkelingen rondom Henrik en Saga (Henrik treurt nog steeds om de verdwijning van zijn gezin en Saga bezoekt een psycholoog) voorzien het verhaal van extra jeu, zeker als Saga zwanger blijkt te zijn.

Elkaar tegen het lijf lopen

Jammer genoeg hangt het plot aan elkaar van toevalligheden. Zo is er een telefoon waarmee de eerste moorden zijn gefilmd. Dat apparaat wordt gestolen door twee dakloze meisjes, die het vervolgens heel toevallig cadeau doen aan een van de hoofdverdachten in het onderzoek. Tegen het einde spelen diezelfde meisjes nog een cruciale rol door opnieuw een erg toevallige ontmoeting. Zo zijn er meer hoofdrolspelers die elkaar plots tegen het lijf lopen. In een piepklein dorp valt zoiets nog wel te verklaren, maar in de stadse setting van deze serie is het vooral erg ongeloofwaardig. Ik vond het vooral getuigen van een gebrek aan fantasie om het verhaal rond te krijgen.

Wat dat betreft hield ik een teleurstellend gevoel over aan dit vierde seizoen. Dat is jammer gezien het veelbelovende begin. Zo was ik aangenaam verrast door de introductie van acteur Mikael Birkkjær als rechercheur Jonas Mandrup. Birkkjær speelde eerder ook prima hoofdrollen in The Killing en Borgen. En dan is er natuurlijk nog Saga Norén die ook in dit seizoen weer onnavolgbaar is in haar manier van communiceren. Het blijft knap hoe actrice Sofia Helin zich die rol zo eigen heeft gemaakt. Je ziet een pure vrouw die de wereld om haar heen vaak totaal niet begrijpt.

Wijs besluit?

Zeer waarschijnlijk komt met deze episode een einde aan The Bridge, al schijnt het definitieve besluit hierover nog niet te zijn genomen. Gezien het magere plot van seizoen 4 lijkt met mij een wijs besluit om te stoppen. Aan de andere kant: deze serie verdient een waardiger afsluiting dan het nu heeft gekregen.