Vikings: Valhalla seizoen 2 (2023)

Serie

Slaagt Harald Sigurdsson erin om koning van Noorwegen te worden? Die vraag staat centraal na afloop van Vikings: Valhalla seizoen 1. We hebben gezien hoe Harald samen met zijn vriend Leif een grote rol speelde in de wraakmissie van de Vikingen tegen Engeland. Hij kwam echter ook lijnrecht tegenover zijn halfbroer Olaf te staan, de zittende koning van Noorwegen. Het startpunt van Vikings: Valhalla seizoen 2 is dat de troon ver weg is voor Harald.

Drie verhaallijnen

Na de ontwikkelingen in Kattegat aan het einde van seizoen 1, leven Harald en zijn geliefde Freydís afgezonderd. Het is Leif die duidelijk maakt dat een terugkeer voorlopig niet tot de mogelijkheden behoort. Vijand Olaf is weliswaar in onmin geraakt, maar hij heeft alsnog een sterke positie herwonnen. Er zit voor Harald, Freydís en Leif weinig anders op dan te vluchten. Harald hoopt steun te vinden bij een oom in Rusland; Leif gaat met hem mee. Freydís besluit naar Jomsburg te vertrekken, waar een aparte Viking-groep de oude goden aanhangt.

Er ontstaan drie verhaallijnen. Harald en Leif verzamelen een bijzonder gezelschap om zich heen met als eindbestemming Constantinopel, de hoofdstad van het Byzantijnse Rijk. Freydís komt erachter dat Jomsburg wordt geregeerd door een tiran en daardoor niet de veilige haven is waar ze op hoopte. Ten slotte volgen we ook de ontwikkelingen in Engeland, waar een vete ontstaat tussen koningin Emma en de verraderlijke Earl Godwin.

Traag tempo

Vikings: Valhalla seizoen 2 is wederom geen groots spektakel. Het verhaal is een beetje zoals de boot waarmee Harald en Leif het grootste deel van hun reis volbrengen: het kabbelt in een traag tempo verder. De hoogtepunten zijn spaarzaam. Eigenlijk geldt dat alleen voor het slot rondom Freydís in Jomsburg. Verder is het een originele vondst dat Harald en Leif hun boot transformeren tot een grote slee om over bevroren water te reizen. Voor het overige vond ik dit vervolg vrij voorspelbaar. Met name de verhaallijn in Engeland voegt weinig toe.

Dat het verhaal zich uitbreidt naar Constantinopel en Jomsburg zorgt weliswaar voor extra dynamiek, maar ik vond het verloop soms wat wisselvallig. Drama en politiek voeren de boventoon, terwijl je in de wereld van stoere krijgers meer actie verwacht. De karakters ontwikkelen zich ook niet echt in dit tweede seizoen. Alleen Freydís maakt een duidelijke keuze om zich op te werpen als een leider in het verzet tegen het groeiende christendom. Harald en Leif zijn vooral op reis.

Andere verwachtingen

Ik merk aan mezelf dat ik niet ontkom aan de vergelijking met Vikings en dan moet ik concluderen dat ook Vikings: Valhalla seizoen 2 minder spectaculair en minder heroïsch is. Betekent overigens niet dat dit een slecht of vervelend deel is. Op zich heb ik me wel weer vermaakt, maar de serie komt niet helemaal overeen met mijn verwachtingen. Wellicht dat de aankomst van Harald en Leif in Constantinopel voor wat meer pit zorgt.