Kastanjemanden (2021)

Serie

Deze serie was kort na verschijning lange tijd present in de top tien van de best bekeken items op Netflix. Nou zegt dat niet per se heel veel, want vrijwel alles wat nieuw is haalt de top tien wel, maar alleen de goede films en series blijven er voor langere tijd in staan. Dat gold ook voor Kastanjemanden. Wat mij betreft volledig terecht. Dit is een heerlijke Deense miniserie (6 afleveringen), waarin mysterie, spanning en emotie samengaan.

Vingerafdruk

Detective Naia Thulin is een alleenstaande moeder die te veel tijd aan haar werk en te weinig tijd aan haar dochter besteedt. Om die reden heeft ze gesolliciteerd op een andere baan bij de politie, zodat ze wat vaker thuis kan zijn. Vóór haar transfer moet ze echter nog een moordzaak zien op te lossen. Er wordt een dode vrouw gevonden, waarvan een hand is geamputeerd. Op het plaats delict wordt onder meer een kastanjemannetje gevonden. Na onderzoek blijkt op dit attribuut een vingerafdruk te zitten van Kristine Hartung. Dat is merkwaardig, want dit meisje is al een jaar vermist.

In eerste instantie lijkt het kastanjemannetje met vingerafdruk van Kristine op toeval te berusten, maar er volgen meer moorden waarbij de moordenaar hetzelfde souvenir achterlaat. Wil hij een boodschap overbrengen aan de moeder van Kristine, de Deense minister van Sociale Zaken Rosa Hartung? En betekenen de vingerafdrukken dat ze nog leeft? Tijdens de speurtocht naar de dader krijgt Thulin hulp van Mark Hess. Hij is uit de gratie geraakt bij Europol en lijkt weinig trek te hebben in de moordzaak, maar gaandeweg ontpopt hij zich tot een briljante rechercheur.

Prima acteerwerk

De kracht van Kastanjemanden zit ‘m in de eerste plaats in het goed uitgewerkte plot. Het blijft lange tijd onduidelijk wie de dader is. Over zijn motieven wordt wel steeds meer duidelijk: de moorden hebben te maken met vermoedens over verwaarlozing en misbruik van kinderen. Daarnaast werd ik persoonlijk geraakt door het personage Steen Hartung, de vader van de vermiste Kristine. Omdat alles er op wijst dat het meisje dood is, wil moeder Rosa het verleden achter zich laten. Vader Steen is daar nog niet aan toe en toont diverse keren zijn emoties. Prima acteerwerk van Esben Dalsgaard Anderssen.

Dat geldt overigens voor de gehele cast. Hoewel ik inmiddels al heel wat Deense films en series heb gezien, waren de meeste hoofdrolspelers voor mij onbekenden. Politiechef Nylander had voor mij wel een bekend gezicht; Lars Ranthe speelt namelijk ook in Dicte. En tegen het einde komt Bjarne Henriksen (The Killing, Borgen, Trapped) in een bijrol voorbij. Van de voor mij onbekende gezichten is wat mij betreft Mikkel Følsgaard iemand om in de gaten te houden. Hij zet de wat vreemde Hess op een uitstekende manier neer.

Politiek motief

Bij Scandinavische series ligt het gevaar op de loer dat je als kijker gaat vergelijken met klassiekers als The Bridge, The Killing en Borgen. In het geval van Kastanjemanden is dat niet vreemd. De combinatie van een vermist meisje en een mogelijk politiek motief, zagen we namelijk eerder in The Killing. Geen toeval, want Kastanjemanden is gebaseerd op het gelijknamig boek van Søren Sveistrup, óók de schrijver van The Killing. Wat dat betreft niet enorm origineel. Toch onderscheidt deze serie zich wel degelijk van andere Scandinavische detectives. De rode draad met de kastanjemannetjes kon mij bijvoorbeeld wel bekoren.

Valt er dan geen kritische kastanje te kraken over deze serie? Toch wel. Hoewel de moordenaar een paar keer dicht op de huid wordt gezeten door de politie, ziet hij toch kans om nog snel even wat ledematen van zijn slachtoffers af te zagen. Dat vond ik niet heel erg geloofwaardig. Dat minpuntje vergeef ik de makers echter graag. Verder niets dan lof.