Kleo seizoen 2 (2024)

Serie

Na het goed ontvangen eerste seizoen krijgen we in Kleo seizoen 2 nog eens zes afleveringen voorgeschoteld van deze komische, Duitse spionageserie. Inzet blijft de mysterieuze rode koffer met staatsgeheimen. De spionagediensten van Amerika, China en Rusland zijn allemaal in Berlijn om de koffer in hun bezit te krijgen. De hoofdpersoon van deze serie, voormalig Stasi-huurmoordenaar Kleo Straub, mengt zich opnieuw in de strijd. Zij hoopt dat speurtocht naar de koffer haar antwoorden oplevert over haar jeugd.

Blijven zoeken

In eerste instantie lijkt Kleo wel een beetje klaar met het avontuur uit seizoen 1. Ze heeft wraak genomen op het merendeel van de Stasi-officieren die haar hadden verraden. Eenmaal thuis – nou ja, in het huis van haar overleden opa – staat haar moeder onverwachts op de stoep. Met een hoop geheimzinnigheid brengt zij de boodschap naar Kleo over om de rode koffer te blijven zoeken. Als ze niet veel later bezoek krijgt van de Russische KGB-agent Nikolai Zhukov, is het voor Kleo duidelijk dat ze blijkbaar nog een belangrijke rol speelt in het geheel. Maar welke rol precies?

Ondertussen is ook de klungelige, West-Duitse fraudeagent Sven Petzold nog steeds op zoek naar de rode koffer. Hij hoopt carrière te maken als hij het mysterie weet te ontrafelen. Tot zijn eigen verbazing kan hij voor de CIA gaan werken, als hij dat zou willen. Zijn opdracht: Kleo Straub volgen. Altijd maar weer Kleo Straub. Hij wordt er gek van, want zijn pogingen om samen te werken eindigen steeds weer in een fiasco. Het zit Kleo ook behoorlijk dwars dat Sven haar heeft verraden op het moment dat ze de rode koffer eindelijk in bezit had.

Minder mysterieus

De chemie tussen Jella Haase (Kleo) en Dimitrij Schaad (Sven) is de kurk waarop deze serie wat mij betreft blijft drijven. Kleo seizoen 2 moet het vooral hebben van de humoristische voorvallen, want het verhaal viel me een beetje tegen. In het eerste seizoen was er nog het mysterie over hoe alles nu eigenlijk in elkaar stak. Dat is in dit vervolg een stuk minder het geval. De aandacht voor de rode koffer verplaatst zich al snel naar de drang van Kleo om meer te weten over haar jeugd. Is haar vader bijvoorbeeld echt omgekomen bij een auto-ongeluk, zoals ze altijd heeft geloofd?

Tot de tegenstanders van Kleo behoort ook weer de oer-communistische Uwe. Op zich best humor dat hij als een soort Terminator aan de dood blijft ontsnappen, maar echt vernieuwend is het niet. Net zoals ook Techno Thilo weer mag terugkeren van zijn planeet Sirius B. Met uitspraken als ‘als ik iets zoek, wacht ik soms tot het mij vindt’ en dan de verwarde gezichten van andere aanwezigen, mag Thilo best blijven. Maar waar hij in seizoen 1 nog echt een rolletje in het verhaal speelde, in hij nu nog slechts een sidekick.

Blijft geinig

Uit de toon van deze recensie kun je waarschijnlijk al opmaken dat ik niet onverdeeld enthousiast ben over Kleo seizoen 2. De eerste afleveringen zat ik er nog wel lekker in, maar ik kreeg steeds meer het gevoel dat ik naar hetzelfde trucje zat te kijken. Dat is op zich niet erg als het een goed trucje is, maar ik vond de ontwikkelingen in het verhaal en het slot gewoon een beetje tegenvallen. Het blijft geinig, maar meer ook niet.

Dat ik alsnog 3 sterren geef, is omdat ik toch wel benieuwd ben wat het derde seizoen ons gaat brengen. Het voordeel van de twijfel, zullen we maar zeggen. Gezien de cliffhanger van Kleo seizoen 2 lijkt het vervolg te gaan over haar broer(tje), die blijkbaar Harald heet. Hem hebben we in flashbacks al zien rondrennen in een ruimtepak. Gek genoeg besteedde Kleo daar zelf niet veel aandacht aan, terwijl je zou denken dat het wel degelijk relevant is. Dat hebben de makers blijkbaar willen bewaren voor het derde deel van deze serie.