Snowpiercer seizoen 3 (2022)

Serie

Is er een kans dat de reizigers van Snowpiercer de trein ooit nog kunnen verlaten? In de nieuwe ijstijd biedt het rijdende en zelfvoorzienende voertuig de enige kans op overleven. Maar… er zijn signalen dat de aarde weer opwarmt. De hoop groeit als tijdens een expeditie buiten de trein een nieuwe overlevende opduikt. Zou het dan toch? Andre Layton grijpt deze mogelijkheid aan om een nieuwe toekomst te lanceren: New Eden, een plek in Afrika waar het inmiddels warm genoeg is. Het is de rode draad van Snowpiercer seizoen 3.

Groeiend verzet

Om op expeditie te kunnen, had Layton Snowpiercer losgekoppeld van Big Alice. Na de expeditie brengt hij de twee treinen weer samen. Dat betekent dat hij opnieuw de strijd moet aangaan met Mr. Wilford, de bedenker van de ijstreinen. Wilford is alleen uit op macht en ziet niets in onderzoek naar opwarming van de aarde. Zolang iedereen aan boord moet blijven, heeft hij de touwtjes in handen. Wilford komt echter bedrogen uit, want het verzet groeit. Hoewel New Eden nog geen zekerheid is, snakken steeds meer passagiers ernaar om de trein te verlaten.

Hoewel Layton de overhand krijgt, verloopt de tocht naar het nieuwe paradijs niet zonder slag of stoot. Met de bestemming in zicht krijgt de rebellenleider te maken met tegenstand uit onverwachte hoek. Is zijn toekomstbeeld een verzinsel? Is hij net zo’n dictator als Wilford? Layton moet alle zeilen bijzetten om steun te houden en zijn belofte waarmaken dat in de trein op democratische wijze wordt geregeerd. Dat resulteert in een mooi einde van dit derde seizoen als iedereen de vrijheid heeft om zelf een keuze te maken: met gevaar voor eigen leven naar New Eden of veilig op de trein blijven.

Saai

Op zich is de ontwikkeling in het verhaal mooi, maar deze serie blijft ontzettend traag. Sommige gesprekken en scènes duren zo lang dat het af en toe saai wordt. En in zijn totaliteit schieten we in tien nieuwe afleveringen niet heel veel op. Op enkele verrassende wendingen na kabbelt het verhaal gestaag door. De machtsspelletjes zijn bovendien minder boeiend. Wat dat betreft is de titel van de laatste aflevering veelzeggend: The Original Sinners. De hoofdrolspelers van het eerste uur zijn nog altijd verwikkeld in hun zelfde strijd.

Echt beter wordt deze serie niet, het is vooral meer van hetzelfde. Het is bovendien jammer dat in Snowpiercer seizoen 3 de sociale klassen in de trein zijn verdwenen. Voor het verloop van het verhaal is dat logisch, maar ik vond het vooral een fijne dynamiek vanwege de botsende belangen. Daarnaast vind ik het een gemiste kans dat in dit derde seizoen niet verder wordt ingezoomd op de groeiende onvrede bij een deel van de passagiers. Blijkbaar zijn zij het leven in de treinen zat – wat overigens begrijpelijk is – maar dat komt niet heel prominent naar voren.

Hoge verwachtingen

Dat is best veel kritiek, terwijl ik me toch ook wel weer heb vermaakt. Wat dat betreft blijft Snowpiercer tegenstrijdige gevoelens bij mij oproepen. Misschien heb ik té hoge verwachtingen, omdat ik het idee heb dat er méér uit dit verhaal te halen valt dan dat we krijgen voorgeschoteld. Aan de andere kant ben ik benieuwd hoe het verhaal verder zal gaan. In mijn beoordeling houd ik vast aan drie sterren die ik ook uitdeelde aan seizoen 1 en seizoen 2. Was dat in het geval van seizoen 2 een 3+ vanwege de opwaartse lijn, nu is dat eerder een 3-.