Splitsville (2025)

Film

Als ras-Leidenaar ben ik een trouwe bezoeker van het Leiden International Film Festival. In de programmering blinkt het LIFF uit met voorpremières én door films te tonen die je verder (waarschijnlijk) niet in de Nederlandse bioscopen gaat zien. Bij dat laatste zou je misschien verwachten dat er titels tussen zitten van bedenkelijk niveau, maar niets is minder waar. Het LIFF-team heeft bij mij persoonlijk een kwaliteitskeurmerk opgebouwd. Ik verlaat vaak positief verrast de zaal en wordt zelden teleurgesteld. Dat gold ook voor Splitsville, de openingsfilm van LIFF 2025.

Open relatie

Als Carey een tripje maakt met zijn vrouw Ashley stelt hij voorzichtig voor om samen een kindje te maken. Het tweetal blijkt niet helemaal op dezelfde pagina van hun relatie te zitten. In plaats gezinsuitbreiding wil Ashley scheiden. Carey zoekt zijn toevlucht tot zijn beste vriend Paul en zijn vrouw Julie. Zij vertellen dat hun huwelijk is gebaseerd op een open relatie. Als Julie aan Carey kenbaar maakt dat ze eigenlijk niet gelukkig is, ligt het redelijk voor de hand wat er gaat gebeuren. Alleen: wat er vervolgens allemaal loskomt, laat zich juist niet eenvoudig voorspellen.

Splitsville is een absurde komedie. Dat wordt al meteen duidelijk in de openingsscène van de film en die lijn wordt consequent doorgetrokken in de rest van het verhaal. De relationele beslommeringen van Carey, Ashley, Paul en Julie zijn op zich herkenbaar, maar de onlogische keuzes van het viertal zorgen keer op keer voor onverwachte wendingen. De karakters van de hoofdrolspelers lopen ook sterk uiteen: Carey is een volgzame goedzak, Paul een gehaaide ondernemer, Ashley een losbol die eigenlijk niet weet wat ze wil en Julie een moeilijk te peilen flirter (en pottenbakker).

Unromantic comedy

Absurditeit en serieuze emoties dringen voortdurend om voorrang. De makers spreken niet voor niets van een ‘unromantic comedy’. Die makers zijn Michael Angelo Covino (regie en script) en Kyle Marvin (script), die óók de hoofdrollen van respectievelijk Paul en Carey voor hun rekening nemen. Ik vond dit wel een mooi duo. In Splitsville hebben zij met Dakota Johnson (Julie) en Adria Arjona (Ashley) twee mooie vrouwen aan hun zijde geschaard. Johnson slaagt erin om van Julie een serieus rustpunt te maken in complete chaos. Arjona mag lekker gek doen, net als Covino en Marvin zelf.

Voor het LIFF was Splitsville als openingsfilm een veilige keuze. De thematiek (relaties) en het genre (komedie) spreekt een breed publiek aan. Tegelijkertijd vind ik dit ook een typische LIFF-film, vanwege de twist en het rauwe randje in vergelijking met mainstream romantische komedies. Het mag duidelijk zijn: ik houd daar wel van. Ik ben vooral ook benieuwd hoe deze film het verder gaat doen. In Nederland vanaf 27 november in ieder geval te zien in diverse bioscopen.

Meer LIFF

Mocht je naar aanleiding van deze recensie enthousiast zijn geworden over het Leiden International Film Festival: ga ook een op zoek naar titels als Boy A, Comme Un Homme en Revoir Paris. Stuk voor stuk prima films die ik zelf zag. Je vindt ze niet altijd op de doorsnee streamingplatforms, maar ze zijn meestal voor een paar euro te bekijken via bijvoorbeeld Google Play of Youtube Films. Tijdens het LIFF zag ik ook bekendere titels als Jojo Rabbit, Parasite en The Son. Als je ze nog niet hebt gezien, raad ik aan om deze ook op je kijklijstje te zetten.